Dýraverndarinn - 01.03.1965, Blaðsíða 21

Sigrar og ósigrar
í stóru máli
Reglugerð er kornin út um meðferð olíuúrgangs
landstöðva og viðurlög við brotum á henni, og
bráðlega mun lögð fyrir Alþingi heimild handa
ríkisstjórninni til undirskriftar, sem gerir Island
aðila að alþjóðasamþykktinni frá 1962 gegn olíu-
mengun sjávar. En liins vegar er samningurinn við
Rússa um alla olíuflutninga til landsins ógnun við
fuglalíf og ýmsan sjávar- og fjörugróður.
Loks er hún þá komin sú reglugerð, sem lengi
hefur verið beðið eftir til þess að unnt væri að gera
virka í höfnum hér á íslandi alþjóðasamþykktina
frá 1954 gegn olíumengun sjávar, og ekki mun
heldur líða á löngu, unz íslenzka utanríkisráðuneyt-
ið óskar heimildar frá Alþingi til að undirrita sam-
þykktina frá 1962, en þar er lagt bann við því, að
losuð sé olía eða olíumengað skolvatn úr skipum
nær landi en 100 sjómílur. Með þeirri samþykkt er
tekið fyrir það, að unnt sé að menga ýmis innhöf,
eins og til dæmis Nprðursjóinn og Eystrasalt, með
olíu, þó ekki fyrr en öll lönd, sem liggja að slíkurn
innhöfum, hafa gerzt aðilar að Lundúnasamþykkt-
unum. Reglugerðin, sem um getur hér að ofan og
birt er í þessu tölublaði Dýraverndarans, er ekki
löng eða margbrotin, og mætti virðast svo, að hún
væri ekki sérlega vandsamin, en samt hefur það tek-
ið á þriðja ár að semja hana, og hefur stuudum
sitthvað unnizt fljótar hjá íslenzkum stjórnarvöld-
um. Hins vegar ber þó að þakka, að það hetur verið
gert og að skipaskoðunarstjóri ríkisins, Hjálmar
Bárðarson, hefur verið skipaður til að hafa eftirlit
með því, að reglugerðinni verði framfylgt. Með
henni og síðan aðild íslands að Lundúnasamþykkt-
inni frá 1962 hefur Samband dýraverndunarfélaga
íslands unnið mikinn sigur í stóru máli, sem varðar
ekki aðeins vernd íslenzkra sjófugla, heldur náttúru-
vernd og þjóðarhagsmuni í stærri stíl en menn gera
sér í fljótu bragði grein fyrir, þar sem í húfi er,
auk sjófuglanna, fjörugróður umhverfis landið, líf
skeldýra og jafnvel margvíslegur sá gróður sjávar,
sem er skilyrði fyrir klaki nytjafiska. En barátta
dýraverndunarsamtakanna fyrir þessu mikilvæga
Dauðinn siglir i Itjölfar þessara skipa.
máli hófst með ávarpi því, sem stjórn þeirra birti
í fyrsta tölublaði Dýraverndarans 1954, svo að nú
eru liðin 11 ár, síðan þau tóku að beita sér fyrir
málinu.
En samtímis þeirn sigri, sem hér er getið, hefur
Sambandið beðið allmikinn og óvæntan ósigur. ís-
lenzka ríkið santdi fyrir árslok 1964 um kaup á
olíu frá Ráðstjórnarríkjunum, eins og undanfarin
ár, en sá böggull fylgcli skammrifi, að rússnesk skip
flyttu alla olíuna hingað í stað hins íslenzka olíu-
skips. sem þá flutninga hefur annazt til þessa, en
með þessu rnóti fékkst nokkur lækkun á olíunni.
Hins vegar var þess svo ekki gætt, þegar samið var
við Rússana, að þeir liafa ekki enn gerzt aðilar að
Lundúnasamþykktunum gegn olíumengun sjávar,
og eru því ekki rússnesku skipin, sem hingað ílytja
olíu, skyld til að hlíta reglum þeirra samþykkta
nerna innan íslenzkrar landhelgi, og verður trú-
D Ý RAV ERND A R1 N N
21