Sunna - 01.10.1932, Page 25

S (J N N A
21
og snævi þakin. Þá er það ekki tilkomuminnst sjón í góðu
sólskini, að líta á rennisléttan fjörðinn og á skip í fjarska
spegla sig í honum. Þá sér maður líka í sömu átt í góðu
veðri snævi þakinn ]ökulinn, þar sem hann rís hæst af fjöll-
unum, sem sjást lengst í vesturátt frá holtinu.
Agnar Lúðvíksson (14 ára).
Ég á heima langt, Iangt norður í landi.
1. Ég á heima langt, langt norður í landi.
Ekki er hægt að gleyma
hve gaman er að eiga heima
á Fróni.
2. Ég man, þegar ég var við Norðurá.
Hún glitraði sólgeislum í.
Þar voru grænir vellir
og bláir tindar fjalla
og fagrar skógarhríslur,
sem breiða grænar, fagrar greinar út.
3. Ég man. þegar ég sat hátt uppi í tré,
eins og fagur Islands fugl,
og söng fögur ljóð.
Hæ, hæ og hó, ég á heima á Fróni.
Sigríður Björnsdóttir (10 ára), Rvík.
FuIIveldisdagurinn.
1 gær fór ég niður að stjórnarráðshúsinu. Þar sá ég margt
skrítið. Þar var haldin ræða yfir minnismerki Hannesar Haf-
steins. Og það voru líka sungin fáein lög og spilað á lúðra,
og svo má ekki gleyma því, að það var slegið í takt. Svona
gengur það, þegar er verið að vígja.
Friðrik Jónsson (10 ára), Rvík.
Úr stíl:
Þegar maður lítur yfir sveitina má sjá vötn og læki, sem
liðast hægt og hljóðlega fram gróðurríka sléttuna. Utsýnið er
fagurt. I fjarska sést blána fyrir fjallahringnum í kring og