Valsblaðið - 01.05.2010, Blaðsíða 4

Jolin koma!
Hugvekja á aðventu 2010
Einn af aðventutextunum sem
lesinn verður í kirkjum heims-
byggðarinnar á komandi að-
ventu hljóðar svo: - „Sjá, ég
stend við dyrnar og kný á, ef
einhver heyrir raust mína og
lýkur upp dyrunum, mun ég
fara inn til hans og neyta
kvöldverðar með honum og
hann með mér.“ (Opinberun-
arbók Jóhannesar 3.20) Hver
talar? - jú það er Undraráð-
gjafinn, Guðhetjan, Eilífðar-
faðirinn, - Friðarhöfðinginn,
sem Jesaja spámaður vitnaði
um. Öll þessi heiti fékk jóla-
bamið löngu áður en hann
kom í heiminn, hvert og eitt þeirra er þrungið innihaldi. Það er
einmitt þetta innhald sem hann vill fá að koma til skila, inn í
hjarta okkar, inn í líf okkar á hverjum jólum, já hvern einasta dag.
Það segir svo fallega, að hann vilji neyta kvöldverðar með
okkur og við með honum. Öll vitum við hvað það er, að neyta
kvöldverðar með fjölskyldu og vinum, þar verður samfélagið
mjög náið, persónulegt, innilegt og gefandi á alla lund. Við
kvöldmáltíðarborðið á sér gjarnan stað innihaldsrík umræða, við
fáum fréttir, við förum yfir liðinn dag, tökumst ef til vill á um
málefnin, sættumst,- þ.e. við nærumst líkamlega og andlega.
Undraráðgjafinn kom til að gefa okkur sitt himneska brauð.
En Jesús sagði einhverju sinni: „Ég er hið lifandi brauð sem
kom niður af himni til að gefa heiminum Líf.“ Þetta „lifandi
brauð" vill hann bera inn í húsið okkar, til að gefa okkur góð
ráð, kenna okkur um gildin sem duga í baráttu lífsins, - upplýsa
okkur um Sannleikann, sem gerir okkur frjáls.
Það var þröngt í Betlehem þegar jólabarnið fæddist, það var
hvergi gistingu að fá. Litla fjölskyldan hefur án efa knúið dyra
víða, áður en hún fann fjárhúsið, jötuna lágu. ... ef einhver heyr-
ir raust mína og lýkur upp dyrunum." M.ö.o. hann ryðst ekki inn,
hann stendur við dyrnar þangað til við Ijúkum upp eða vísum
honum frá. Það eru ýmsir sem hafa vísað honum frá, mannkyns-
sagan ber þess glögg merki, en hann kemur alltaf aftur, það er
m.a. hluti af fagnaðarerindi jólanna, hann kemur aftur og aftur.
Það hafa svo sannarlega skipst á skin og skúrir í sögu mann-
kynsins, góð tímabil og vond tímabil, stórveldi góð og ill hafa
orðið til, en hrunið aftur til grunna, stríð, styrjaldir já margvís-
legir erfiðleikar hafa einkennt söguna. Og hér hjá okkur hefur
mikið gengið á, eins og öllum er ljóst, undirstöður þjóðfélagsins
hafa skolfið, það hefur hrykkt í svo um munar. Astandið hefur
vissulega fengið okkur til að doka við, spyrja spurninga, endur-
meta gildin, - þetta hefur verið gert með ýmsu móti. Opnir
fundir og samkomur hafa verið haldnar, m.a. tveir stórir þjóð-
fundir í Laugardalshöllinni. Þar var leitað að góðum gildum,
gerð könnun á því hvernig fólk vill forgangsraða gildunum.
Útkoman var athyglisverð, gildin sem m.a. spruttu upp á yfir-
borðið voru: Heiðarleiki, réttlæti, kærleikur o.fl., flest gildi sem
Friðarhöfðinginn kenndi á sínum tíma og fylla síður heilagrar
ritningar. Þetta sýnir mér, að menning okkar byggir á grunni,
sem verður ekki tekinn frá henni og sem kemur í ljós þegar á
reynir, þegar farið er að grafa og athuga undirstöðurnar.
Einhverju sinni las ég vitnisburð fanga, sem lá inni í klefa sín-
um langa daga og vikur. Einn daginn sem oftar kom fangavörð-
urinn, knúði dyra og kom inn til hans, fanginn lá enn í fleti sínu
og herbergið alveg myrkvað. Dyrnar opnuðust og ljósgeislinn
frá ganginum fyllti herbergið. Hann horfði á ljósið og komst að
því, að ljósið er sterkara en myrkrið. Skugginn úr klefa hans fór
ekki út á gang og myrkvaði hann heldur öfugt, ljósið sigraði
myrkrið. Fanginn sagði frá þessu síðar og vitnaði um þetta sem
sterka prédikun, sem gaf honum styrk og von við þessar aðstæð-
ur. Einföld reynsla, - en samt frábær staðreynd.
Ljósið er gífurlega sterkt tákn, enda oft tengt Guði og því sem
Guðs er. Jólaljósin eiga að minna okkur á hið „lifandi ljós“. Eitt
af því sem er svo stórkostlegt við kertaljósið er, að þótt þú tendr-
ir Ijós af ljósi, þá dofnar ekki það sem af er tekið, ljósmagnið er
hið sama. „Ég er ljós heimsins", sagði Jesús og bætti við um
lærisveina sína og kirkju sína: „Þér eruð ljós heimsins, þér eruð
salt jarðar ..."
A jólanótt varð bjart á Betlehemsvöllum, jólastjarnan skein
skært og englakórinn söng: Dýrð sé Guði í upphæðum og friður
á jörðu og velþóknun Guðs yfir mönnunum.
Góður Guð gefi okkur öllum gleðileg jól.
Séra Jón Dalbú Hróbjartsson prófastur
Séra Jón Dalbú Hróbjartsson
prófastur.
Valsimnn - bBStll ÓSklP um gieHeg lii og laraen eýtt ár
pwc HENSON
X T ERKFRÆÐISTOFAN
VATNASKIL
■
4
Valsblaðið 2010