Búnaðarrit - 01.01.1950, Page 200
196
BÚNAÐARRIT
Áburðarhirðing.
Nú sem stendur mun búnaði bænda hér i héraðinu
í engu vera svo áfátt sem í hirðingu áburðarins. Sam-
bandið hefur alll frá fyrstu haldið máli þessu vakandi
og unnið að því, að búnaðarfélögin eignuðust steypu-
mót, sem voru færanleg og handhæg við byggingu fora,
áburðarhúsa og súrheysgryfja. Til þessara móta hefur
sambandið varið á 7. þús. krónum. Árið 1945 fól bún-
aðarsambandið trúnaðarmönnum sínum að safna
skýrslum á sambandssvæðinu um haughús, forir, þvag-
gryfjur, vatnssalerni og útikamra. Við athugun á þessu
kom í Ijós: Af 350 bændum — það má heita nákvæm-
lega tala bænda á sambandssvæðinu — höfðu 102 haug-
hús, en 248 bændur höfðu engin, 83 bændur höfðu
þvaggryfjur við fjós, en 267 bændur engar, 50 bændur
höfðu skólpþrær, en 300 bændur engar, 76 bændur
höfðu vatnssalerni, en 74 útikamra, en 200 bændur
höfðu engin salerni. En 146 bændur höfðu ekki neitt
af þessu tagi.
Á þeim þrem árum, sem liðin eru síðan þessi skýrsla
var gerð, hafa töluverðar framfarir orðið á þessu sviði,
einkum hvað viðkemur salernum og því að koma upp
þvaggryfjum við fjós. Vanhirðan á þessu sviði álti sina
rót að rekja til búnaðarháttanna hér. Allt frá fornu fari
var framleiðslan hér aðallega sauðfjárafurðir. Mjólk-
ursamlagið tók hér til starfa aðeins fyrir ári síðan, og
nú þjóta upp nýtízku fjós með þvaggryfjum og haug-
húsum, og áburðirhirðingunni fleygir fram. Þegar
rafmagnið kemur, eykst áburður, því að þá verður
væntanlega allt sauðatað borið á túnin.
Búfjárrækt.
Með þessari ritgerð fylgir greinargerð um sýningar
haldnar af húnaðarsambandinu, og verður ekkert af