Samtíðin - 01.11.1934, Blaðsíða 13
SAMTÍÐIN
Enn sem komið er höfum við
þegið, en lítið veitt. Það er i
sjálfu sér ekki vel skemtilegt, en
hitt er lakara að við töpum á því.
Við þyrftum að reyna að láta
halda eitthvað af öllum þessum
mótum hér á landi við og við
— það hefir aldrei verið gert.
Það kynnir landið út á við; út-
lendingar kynnast á því, hvað við
getum, hvað sé hér að hafa, og
hvað megi hér læra. Það er ekki
spamaður að spara fé til þess,
þó að svo kunni að sýnast í fljótu
bragði. Það sýnist að vísu svo,
sem fé er til þess sé varið, fari
í súginn. Það er þó ekki rétt,
því að það fé, sem varið er tll
þess að auglýsa okkur, hefir að-
eins hamskifti um leið og það
kveður, og það læðist án þess að
'ið tökum eftir því, ofan í vasa
okkar aftur, sem verslunargróði
af aukinni viðskiptaveltu. Það
eru fáar þjóðir, sem eru jafn
mikið upp á það komnar, að út-
lönd skifti við þær og við. Við
skjálfum öll á skónálarbeinunum
oft á ári hverju, þegar það er að
ryðja sig, hvort vara okkar selj-
ist. Selst fiskurinn, selst ullin,
selst kjötið, selst síldin og þar
fram eftir götunum, — um þetta
spyrja allir. Og við vitum það
öll, að ef salan bregst, er hér yf-
irvofandi hungur og harðæri.
Þegar svo er, þá sýnist það harla
óviturlegt að tíma ekki að aug-
iýsa landið fyrir umheiminum, að
gleyma því að við erum svo litlir,
að ef við ekki sjálfir minnum á
okkur, gerir það enginn. Það er
ekki spamaður heldur smásmygli
að nema þar við nögl. Hver hagn-
aður það væri að halda hér hin
og þessi mót Norræna féiagsins
og sýna þar atvinnulíí vort og
afurðir, það er ljóst. Nokkra daga
myndu norræn blöð þá vera full
af frásögnum um mótin og land
vort. Betri auglýsing fæst ekki.
En Islandsdeild norræna félagsins
getur þetta ekki af eigin ramleik,
hér verður hið opinbera, þing og
stjóm, að grípa í budduna og
muna það vel á meðan, að gera
þá góðan greinarmun á smá-
smygli og sparsemli. Góðir
menn, sem skilja hvers virði
þetta er, ættu að ganga í Nor-
ræna félagið. Prófessor Sigurður
Nordal er formaður þess, en Guð-
laugur kennari Rósinkranz rit-
ari.
RÍKI UNGLINGURINN
Kenslukona var að kenna
kristinfræði og er að kenna böm-
unum dæmisögur Jesú. Hún tek-
ur einn strákinn upp og fer að
spyrja hann út úr sögunni um
„ríka unglingiim", og segir:
„Hvað sagði Jesú ríka unglingn-
um að gera, til þess að eignast
— —? „Barn“, botnar strák-
ur.
11