Samtíðin - 01.04.1946, Blaðsíða 29

SAMTlÐIN
25
enn girnilegt til fróðleiks eins og
niargt frá liðinni tíð, enda þótt boð-
skapurinn miðaðist að sjálfsögðu
við þarfir kynslóðar, er bjó við önn-
ur skilyrði en vér.
Ilitt ársritið er nýtt af nálinni. Það
er Árbók Gunnars Gunnarssonar,
skálds og bónda á Skriðuklaustri.
Það var mikill viðburður og fagnað-
arefni, er Gunnar fluttist heim. Nú
birtast skáldverk hans hvert af öðru
í íslenzkum þýðingum á vegum
Landnámu-forlagsins. Þau koma
beim eins og virðulegir útlagar,
varpa af sér hjúpi hins erlenda rit-
niáls, íklæðast gervi móðurmáls
vors og nema land í hugum bók-
elskra íslendinga. En Gunnar Gunn-
arsson er miklu víðfeðmari ritböf-
undur en svo, að honum nægi skáld-
sagnaformið eitt. Hann á sér fjölda
áhugamála utan skáldsagnaheims-
ins. Og nú hefur hann, góðu heilli,
eignazt vetlvang, þar sem hann get-
ur árlega birt það, sem honum ligg-
ur á hjarta og bann á annað borð
vill segja. Vér vonum, að árbækur
hans verði margar og að þjóðin
hafi vit á að taka þeim tveim hönd-
um og Iesa þær. í þessari fyrstu ár-
bók er einhver glæsilegasta bók-
nienntaritgerð, sem skrifuð hefur
verið hér: Jónas Hallgrímsson og
hiildukonan, sindrandi af mann-
viti, skáldlegu innsæi og ritsnilld.
Við lestur hennar á aðfangadags-
kvöld jóla — það kvöld, sem liugur
vor er einna opnastur fyrir fegurð
og jafnframt hleypidómalausastur -
flaug oss tvennt í hug: 1) að i raun
og veru ættu aldrei aðrir en stór-
skáld að skrifá bókmenntasögu, 2)
Vér önnumst
alls konar
Rafvcla-
viögerðir
og nýlagnir
í verksmiðjur,
hús og skip.
VOLTl
Rafvélaverkstæði
Vesturgata 2. — Reykjavík.
(inngangur frá Tryggvagötu).
Sími 6458.
j ó ö f r a* tj
vör ii-
m crh i:
Tip Top-þvottaduft
Mána-stangasápa
Paloma —
óviðjafnanleg handsápa