Samtíðin - 01.10.1939, Blaðsíða 18

14
SAMTÍÐIN
ur í flutningskostnað fyrir hvern
bílfarm af honum, en sandinn fékk
ég ókeypis.
— Ætlaðirðu þér í fyrstu að reka
liér kúabú eingöngu?
— Kúa- og hænsnahú jöfnum
höndum. Þá var stórkostleg eggja-
þurð hér á landi, svo að árið 1928
voru samkvæmt hagskýrslum flutt
inn 60.330 kg. af eggjum fyrir 145.-
740 krónur. Hér var því ærið verk-
efni. Þá var leyfilegt að selja mjólk
héðan beint til neytenda í Revkja-
vík, og verðið var 36—40 aurar pr.
lítra. Nú fæ ég þetta 25—27 aura
fyrir hvern mjólkurlítra hjá Mjólk-
ursamsölunni. Slíkt er mjög mikill
verðmunur, eins og allir hljóta að
sjá, og hefði mig órað fvrir þvi,
að mjólkursalan mundi komast í
núverandi horf, hefði ég tvimæla-
Iaust farið liægara i sakirnar með
ræktun og kúabúskap. Annars álít
ég, að mjólkurneysla landsmanna
verði allra hluta vegna að aukast
að miklum mun. En til þess, að
slíkt megi ske, þarf að selja neyt-
endum hana ódýrara en nú er gert.
Hins vegar tel ég, að söluverð bænda
þyrfti að hækka nokkuð, en slepp-
um þvi.
— Hve stói’t er búið hér?
— Við höfum eins og stendur 30
nautgripi, enda er heyfengur af
ræktuðu landi orðinn um 1100 hest-
ar. Auk þess höfum við 75 ær, 6
brúkunarhesta, fáein stóðhross og
um 1000 hænsni.
— Eru refa- og minkabúin hér
ný?
— Ég hyrjaði refarækt með silf-
urrefi árið 1931. Þá keypti ég tvær
kvnbótalæður frá Noregi og auk
þess fjögur dýr frá Emil Rokstad
á Bjarmalandi. Nú eru liér milli 40
og 50 undaneldisdýr, og hlómgast
þessi búskapur prýðilega. Þá lief
ég nýlega komið hér upp minka-
búi í smáum stíl.
— Hvert er álit þitt á loðdýra-
rækt hér á landi?
— Það hefur nú verið ærið mis-
jafnlega fyrir henni spáð, en ég er
þeirrar skoðunar, að loðdýr ættu
að vera hér ekki einungis i hverj-
um kaupstað og sjóþorpi, heldur
einnig á hverju einasta sveitaheim-
ili. Bændur ættu að hefja loðdýra-
rækt í smáum stíl á hverjum bæ,
]>vi að þar tilfellst svo mikið af alls
konar ágætis refafóðri, svo sem
mjólk, kjöti, eggjum og grænmeti.
Fiskimjöl þyrftu menn að kaupa
að þar, sem ekki næst í nýjan fisk.
Ég vil hcldur eiga eina góða ref-
hcðu en hestu kúna hér í fjósinu,
segir Gunnar og leggur áherslu á
orðin. — Refaskinn eru útflutnings-
vara, sem gætu skapað Islendingum
erlendan gjaldeyri, svo a'ð mörgum
miljónum króna skiptir. Þegar
menn eru komnir á lagið með loð-
dýraræktina, á æxlun dýranna að
vera örugg.
— Stendur þér nokkur stuggur
af minkum?
— Siður en svo! Ég tel það hand-
vömm eina, að minkar skuli hafa
sloppið úr búrum. Öruggar minka-
girðingar eru tiltölulega ódýrar.
Fjölgun hjá minkum er mikil. Ég
hef fengið 4—6 minkaunga undan
hverri læðu til jafnaðar, og 30—40
kr. fyrir hvert skinn. Tvær læður