Samtíðin - 01.10.1939, Blaðsíða 24
20
SAMTÍÐIN
SIGURÐUR SKÚLASON:
NYSTARLEG LJOÐABOK
Þó nokkru áður en ég kyntist Jóni
Helgasyni prófessor persónulega,
liafði ég lært talsvert af kvæðum
eftir hann. Þau bárust liingað venju-
lega með stúdentum, er komu úr
landsuðri, frá Kaupmannahöfn, á
vorin. Síðan flugu þessi kvæði um
alt land og afbökuðust í munnlegri
gej’ind. Afbakanirnar fengu á sig
enn fastari liefð, ef kvæðin voru
skrifuð upp.
Seinna kyntist ég höfundi kvæð-
anna sjálfum, heyrði hann lesa sum
þeirra og sá liáðglampann í augun-
1)
um bak við gleraugun, er hann
flutti kvæði sín. En ég kyntist einn-
ig alvörumanninum l)ak við Iiáð-
grimuna, vinföstum dreng, sem ekki
vildi vamm sitt vita í neinu, manni,
sem fyrirleit hálfvelgju, slæpings-
liátt og Iivers kyns loddaraskap.
Einu sinni sagði eg við Jón Helga-
son eitthvað á þessa leið: „Ég spái
þvi, að jafnvel eftir að vísindastörf
þín eru flestum öðrum gleymd en
þeim, sem leggja stund á sögu ís-
lenskra fræða, muni Ijóð þín lifa.“
Jón hristi liöfuðið og sagði, að
kvæðin væru alt of bundin við ein-
staka menn og atburði til þess, að
síðari tíma menn mundu liafa gam-
an af þeim. Auk þess taldi liann
ólildegt, að kvæði sín yrðu nokkurn
1) Úr landsuðri, nokkur kvæði
eftir Jón Helgason. Heimskringla. Reykja-
vik 1939.
Jón
Helgason
tíma gefin út. En hvað skeður! A
því herrans ári 1939 hefur Bóka-
útgáfa Heimskringlu i Reykjavik
þó gefið út myndarlegt safn af
kvæðum Jóns í smekklegri bók.
Þegar ég las þessa bók, rak ég
brátt augun í, að þar vantar margt,
sem ég hafði áður lieyrt. Mig van-
hagar hér um langt og magnað
kvæði, sem hyrjar á þessa leið:
„Hví blakta flögg við húna?“ Ef ég
man rétt, er það kvæði 18 erindi
og ort af mikilli heift á Voss í Nor-
egi undir nöturlegum kringumstæð-
um. Hér er heldur ekki kveðlingur
um mann nokkurn, sem skáldið sá
fyrir hugskotssjónum sér „með kýt-
ing og hýting og kvensniftapýting
og kónganefssnýting í fíúdapest“.
Enn fremur vantar hér kvæðið um
vinnuhrögð verkfræðinganna við
Silfurtorg og erindið „íslensku
skáldin ástmey firt“, sem ég furða
mig á, að ekki skuli hafa verið tek-
ið upp í bókina. Hins vegar eru hér
ýms kvæði, einkum í siðara hluta
bókarinnar, sem ég hef ekki heyrt