Samtíðin - 01.10.1939, Síða 28

24
SAMTlÐIN
Oftsinnis meðan ég þreytti hin forn-
legu fræði
fanst mér. sem skrifarinn sjálfur
hið næsta mér stæði,
hugurinn sá yfir hlykkjóttum staf-
anna baugum,
hendur sem forðum var stjórnað
af lifandi taugum.
Frá mínu sjónarmiSi hefði þessi
bók vel mátt heita Eg bið að heilsa.
Hún er kveðja til íslands frá manni,
sem hefur það íslensk skilningarvit,
að hann heyrir, að það
„Drýpur af hússins upsum erlent regn,
ókunnir vindar kveina þar við dyr.“
Forlögin hafa fengið honum bú-
stað handan við úthafið. Vonandi á
hann enn lengi eftir að vanda um
við þjóð sína i hundnu og óhundnu
máli, komast liaglega að orði um
skrítna menn og hugsa lilýtt ti!
gamla landsins síns norður i
Dumbsliafi. Mér þykir vænt um að
hafa eignast þetta sýnishorn af ljóð-
um Jóns. Ég hlakka til að taka mér
það í hönd í hvert sinn, sem mér
finst, að of mikil fjarlægð sé milli
höfundar þess og mín.
KARLMAÐUR er ungur, ef stúlka
getur gert liann hæði ham-
ingjusaman og óhamingjusaman.
Hann er miðaldra, ef stúlka getur
gert liann hamingjusaman, en megn-
ar hins vegar ekki framar að gera
hann óhamingjusaman. En hann ei*
orðinn gamall, ef kvenfólk getur
engin áhrif haft á hann i þessum
efnum. (Úr New York Time's).
er merkið,
sem allir geta treyst.
»Esso« benzín og
»Essolube« smurningsolíur
fást við benzínsölur vorar víðsvegar um landið.
Hið íslenzka steinolíuhlutafélag.