Morgunn


Morgunn - 01.06.1926, Side 11

Morgunn - 01.06.1926, Side 11
MORGUNN 5 þá liugsun, aS cinliver bölvun hvíldi yfir lífinu. Hjálpræöiö var í því fólgið að forðast bölvun þessa heims og þeirra van- sælusta'öa annars heims, sem hann var skyldastur. Og menn geröu sér einhverjar óljósar hugmyndir um sælu, sem enginn gat gert sér grein fyrir, í hverju væri fólgin. Þessar hugmynd- ir hafa fylgt kristninni öðrum þræði alla daga hennar, en •eiga sér eldri rætur en í henni. Eins og þér vitiS öll, þá gengur nú sterk alda yfir veröld alla með nýrri trú og vissu um framhald lífsins eftir dauö- ann. Samt sem áSur hygg eg, aS þessi trii á hjálpræðið, sem verandi fyrst og fremst frelsun frá vansælu þessa heims eða annars, sé aö þverra óöfluga. Ilún þverrar mest hjá þeim, sem trúaðastir eru á annaS líf. Þeir hafa áttaö sig á því, að þa.ð hvílir engin bölvun yfir lífinu. Þeir hafa skynjað, aö lífiö er í eðli sínu gott. Og þeim nægir ekki hjálpræöi annars heims. Bða öllu heldur: þeir liafa skilitS, a8 það er rangnefni að tala um annan heim. Þaö er sami guðsheimurinn, sem menn dvelja í eftir andlátið, eins og sá, er þeir dvelja í fyrir það. Þeir skilja líka, aö menn geta farið á mis viö þetta, sem við kellum hjálpræöi, þar, alveg eins og liér, Og einmitt viss- an mn framhald lífsins gerir þetta líf svo margfalt mikils- veröara í augum þeirra. Spurningin veröur fyrir þeim fyrst og fremst þessi: Hvernig get eg hagað mér í dag, hvert get eg snúiö mér í dag, til þess aS fá þá svölun, er fullnægi anda mínum, sem mannkyn alt hefir hrópaö eftir og nefnt hjálp- ræði? Nútíöarmaðurinn skilur meö öllu viti sínu og öllum til- finningum síniim mál skáldsins, sem lcvað: „Eins og liindin þráir vatnslindir, þráir sál mín þig, ó guö!“ En enn þá livílir uokkur óvissa yfir hugmyndunum um það, livert guðs sé aö leita og Jians hjálpræðis. Á vorum dögum liefir ein grein mannlegs hugsanalífs t.elíið svo stórlvostlegum framförum, aö fjöldi manna hefir fengið þá trú, aö liún byggi yfir ráðningunni á gátunni. Yér nefnum þá grein einu nafni vísindi. Vísindin liafa áreiöanlega gefið oss nýja jörð, livort sem þeim auönast noklturu sinni aö gefa oss meira. Þau hafa breytt yfirborði jarðarinnar svo, aö
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.