Morgunn - 01.06.1926, Síða 11

MORGUNN
5
þá liugsun, aS cinliver bölvun hvíldi yfir lífinu. Hjálpræöiö
var í því fólgið að forðast bölvun þessa heims og þeirra van-
sælusta'öa annars heims, sem hann var skyldastur. Og menn
geröu sér einhverjar óljósar hugmyndir um sælu, sem enginn
gat gert sér grein fyrir, í hverju væri fólgin. Þessar hugmynd-
ir hafa fylgt kristninni öðrum þræði alla daga hennar, en
•eiga sér eldri rætur en í henni.
Eins og þér vitiS öll, þá gengur nú sterk alda yfir veröld
alla með nýrri trú og vissu um framhald lífsins eftir dauö-
ann. Samt sem áSur hygg eg, aS þessi trii á hjálpræðið, sem
verandi fyrst og fremst frelsun frá vansælu þessa heims eða
annars, sé aö þverra óöfluga. Ilún þverrar mest hjá þeim, sem
trúaðastir eru á annaS líf. Þeir hafa áttaö sig á því, að
þa.ð hvílir engin bölvun yfir lífinu. Þeir hafa skynjað, aö
lífiö er í eðli sínu gott. Og þeim nægir ekki hjálpræöi annars
heims. Bða öllu heldur: þeir liafa skilitS, a8 það er rangnefni
að tala um annan heim. Þaö er sami guðsheimurinn, sem
menn dvelja í eftir andlátið, eins og sá, er þeir dvelja í fyrir
það. Þeir skilja líka, aö menn geta farið á mis viö þetta, sem
við kellum hjálpræöi, þar, alveg eins og liér, Og einmitt viss-
an mn framhald lífsins gerir þetta líf svo margfalt mikils-
veröara í augum þeirra. Spurningin veröur fyrir þeim fyrst
og fremst þessi: Hvernig get eg hagað mér í dag, hvert get
eg snúiö mér í dag, til þess aS fá þá svölun, er fullnægi anda
mínum, sem mannkyn alt hefir hrópaö eftir og nefnt hjálp-
ræði? Nútíöarmaðurinn skilur meö öllu viti sínu og öllum til-
finningum síniim mál skáldsins, sem lcvað: „Eins og liindin
þráir vatnslindir, þráir sál mín þig, ó guö!“ En enn þá livílir
uokkur óvissa yfir hugmyndunum um það, livert guðs sé aö
leita og Jians hjálpræðis.
Á vorum dögum liefir ein grein mannlegs hugsanalífs
t.elíið svo stórlvostlegum framförum, aö fjöldi manna hefir
fengið þá trú, aö liún byggi yfir ráðningunni á gátunni. Yér
nefnum þá grein einu nafni vísindi. Vísindin liafa áreiöanlega
gefið oss nýja jörð, livort sem þeim auönast noklturu sinni
aö gefa oss meira. Þau hafa breytt yfirborði jarðarinnar svo, aö