Morgunn - 01.06.1926, Qupperneq 31

MOEGrUNN
25*
raddirnar, sem hann telur krefja fullkomasta miðilshæfileika
(auðvitað að >ví undanteknu, aö veran holdgist alveg og tali
að auk), því að þeir geri beint andlegt samband mögulegt.
Og þaS fór svo, aö þau fóru að fá raddir í liljóðtrektina,
sem voru mjög veikar fyrst, en skýrSust smámsaman, svo að
hægt var að tala við þær. — Voru það, sem vænta má, systir
Bradley’s og mágur, 'Warren Glarke, sem hann náði fyrst tali
af á þennan iiátt. Bönnuðu þau honum að gera mikið að þ\ú
að sitja sjálfur sem miðill, vegna þess livað hann var alt af
ofhlaðinn öðrum störfum og heilsan á veikum þræði. Hann
yrði aö leggja alla krafta sína í rannsóknirnar og ritstöríin.
Það, sem bókin fjallar um, eru því aðallega rannsóknir á
öðrum miðlmn: Mrs. Leonard, Evan Powell, Mr. Munnings,
Mr. Craddock, Mrs. Seales og einkum og sér í lagi George
Valiantine, sem Mr. Bradley fékk aftur frá Ameríku og hafði
hjá sér í 10 vikna tíma seinni partinn í fyrra vetur, frá því.
í febrúar og fram í apríl.
Það, sem kom fram lijá þessum miðlum, var í stuttu
máli þetta: Samband náðist við Lord Nortlicliffe, blaðakóng-
inn enska, sem fyrir sltömmu var látinn. Enda var viðstaddur
við tilraunirnar einn Iiinn helsti samverkamaður hans, Mr.
Hannen Swaffer. Ilefir Mr. Swaffer skrifað sjálfstæða bók
um þetta, sem hefir vakið mikla athygli. — Sem sönnun fyrir
því, að Northcliffe væri sá, er liann sagðist vera, mintist hann
á 21 smáatriði, sem þeir skyldu spyrja konu um, sem honum
hafði verið liandgengin (Miss Louise Owen). Var það gert, og
gaf lmn fullnægjandi svör við rúmum lielming spurninganna
liinu liafði hún gleymt.
Mjög merkilegt kom fyrir á fundum, sem Mr. Bradley
hélt einn með konu sinni og tengdamóður. Þá komu þau syst-
ir lians og mágur í samband og bcntu honum á, að hann.
skyldi gá í reikningabækur sínar, því að hann hefði verið
svikinn um allmikið fé af þeim, sem liann ætti viðskifti við.
Þessi fjársvilc höfðu nú verið dulin svo vandlega, að það var
ekki hlaupið að því að uppgötva þau, en Mr. Bradley fékk
nákvæma tilvísun um, hvar ætti að leita að skelckjunum. ÞaS