Morgunn - 01.06.1926, Qupperneq 34

28
M ORGUNN
Auk þessa svaraöi Dr. Barnett og fleiri andar ýmsum
spurningum, sem snerta b:eSi trúmál og annað.
Andstœöingar Bradley’s liafa bent á, aö þær skoðanir,
sem komi fram hjá öndunum, séu ískyggilega líkar hans eigin
persónulegu skoðunum. Þótt þetta afsanni ekki á neinn liátt
aöalniðurstöðu Mr. Bradley’s um framhald lífsins, þá hygg
eg, að þaö heföi verið iiyggilegra fyrir hann að halda sér
eingöngu við þaö aöalatriði, því að margföld reynsla cr fyrir
því. aö spádómar rætast sjaldan mjög bókstaflega, þótt þeir
hafi viö eitthvað skynsamlegt að styöjast. Ilinu er ekki hægt.
að neita, að allir þessir útúrdúrar gera bækurnar skemtilegri
að lesa, og gera aðalatriðinu engan skaða í augum þeirra
lesenda, sem hafa nægilega dómgreind til að bera.
Bradley segist geta hælt sér af því, aö á milli spjaldanna.
í þessum tveimur bókum sínum séu samankomin bæði fleiri og
stærri sönnunargögn fyrir framhaldi persónulegs lífs eftir
dauðann, heldur en í öllum skýrslum Sálarrannsóknafélags-
ins enska, frá því er það tók til starfa. Enda hafi hann ein-
göngu bygt á raddmiðilshæfileikanum, sem sé verömætastur
allra miðilshæfileika. Þeir andar skifti nú hundruðum, sem
hafi getað látið heyra rödd sína og þeir menn, sem hafi kom-
iö á fundi til sín, séu orðnir á þriðja liundrað, yfirleitt vel
mentaðir menn úr öllum stéttum. Hafi og fjöldi þeirra þózt
fá ótvíræðar sannanir. — Ilafi það áður þótt gáfumerki að
gleypa ekki við staðhæfingunni um framhald lífsins, þá horfi
það mál svo við nú orðið, að dauðahaldið í afneitun þess
hljóti að bera vott um tilfinnanlegan gáfnaskort og andlegt
magnleysi, Greindir menn hljóti alt af aö hafa opin augu
fyrir þvingandi rökum.
Það er nú víst, að þessar tvær bækur II. D. Bradley’s.
hafa vakið afar mikla athygli um allan lieim. Yerður þá
næst að spyrja, livort þær tákna framför í rannsókn dul-
rænna efna, eða Iivort þær höggva í sama gamla farið, án
þess að vinna nokkuð Aærulega á. — Það má sem sé segja,.