Morgunn - 01.06.1926, Qupperneq 37

M 0 R G U N N
31
Ýmiskonar sálræn reynsla mín.
Eftir Andrés P. Böðvarsson.
Mér þykir hlýða a'S gera noklcra grein fyrir því, hvers
vegna eg kem fram fyrir almenning með nokkuö af dulrænni
reynslu minni. Eg hefi verið skygn frá barnæsku, enda er
skygnt fólk í ætt minni, því að afi minn í móðurætt, Ólafur
Pétursson, var s’cygn með afbrigöum og ætlaSi jafnvel oft að
þreifa á verunum, svo greinilegar voru þær, en Þórdís lcona
lians sá oft fylgjur manna, helzt sem ljós eða í einhverri
ógreinilegri mynd, sem hún gat ekki almennilega greint. Er
hér sem oftar, aö dtdrænar gáfur ganga í ættir. — Eg hefi
a.8 vísu verið heldur dulur ó reynslu mína í þessum efnum,
en nokkuð iiefir þó borist íit á meSal manna og þá aflagast,
eins og gengur. En nú vildi eg heldur, að rétt væri meö farið
en rangt, og er því sá einn kostur til, a'ö skýra sjálfur frá eftir
beztu samvizku, Enn fremur hafa ýmsir meun, sem hlyntir
eru dulrænum efnum, livatt mig til að skýra frá reynslu
minni, og þar eð eg gat ekki séð, að það gerði neinn skaöa,
hefi eg tekið þaö ráö. Menn veröa sjálfir að ráð'a því, hverju
þeir trúa af frásögnm mínum, en eg segi frá eftir því, sem
eg veit sannast og réttast.
Ef einhver kynni að halda, aö eg hafi frá öndverðu
hneigst aS þessu máli, þá skjátlast honum mikillega. Eg hefi
ðarist gcgn þessari reynslu, eftir því sem eg hefi haft afl til.
Eg hefi, þangað til á síöastl. vori, litið á hana sem cinhvers
konar veiklun, andlega eða- lílcamlega, og þaS hefir valdiö mér
miklum óþægindum, heilabrotum og áhyggjum. Mér finst eg
gæti sett saman heila bók um þessi óþægindi; svo mögnuð og
margvísleg hafa þau veriö.
Það hefir auðvitað aulcið öþœgindin og haldið við mót-
spyrnunni lijá mér, aö þeir, sem eg liefi aöallega veriö sam-
vistum vi'ö, hafa engan slcilning haft á reynslu minni og verið