Morgunn - 01.06.1926, Qupperneq 39

M0B6UNN
33
imt aS búa. Enda er þa'ö af mörgum að segja, sem komu heim
til olckar, að þeir uröu dauðhrœddir. Eins og eg iieíi tekiö
fram, liaföi konan mín frá öndverðu þá skoðun, að hér væri
aS tefla um áhrif frá öðrum heimi, og vildi liaga sér sam-
kvœmt því, leita batans með tilraunum og með þeim liætti,
sem henni var kunnugt um, að fram úr slíkum vandkvæðum
iiefði verið ráðið af mönnum, sem reynslu hafa á þessu sviði.
Að loltum hafði hún sitt mál fram á síðasta vori. Þá
fyrst komst eg í kynni við fólk, sem leit eins á málið og
iiún, og fundi var farið aö halda. 1 fyrstu var mér það ekki
ljúft. En mér duldist það ekki, að mér fór að líða betur.
Eg fór að sofa allar nætur eins og aðrir menn, og á daginn
bar ekki á neinum missmíðum. Reyndar varð eg var við
ósýnilegar verur. En eg liélt meðvitundinni alt af, og þessu
fyigdi engin vanlíðan. Eg var rólegur, þó að eg sæi eitthvað.
En eklti mátti líða langt milli funda; þá sótti í gamla horfið.
Til dæmis er það, að einu sinni haföi liðið langt á milli
funda. Þá fór eg að verða utan við mig á daginn, hætti að
iiafa vald á mér; svefninn allsendis ólíkur því, sem hann er,
þegar eg er heilbrigður. Eina nóttina var mér fleygt í yfir-
sænginni fram úr rúminu, og stundum vöknuðum við hjónin
við mikil liögg í rúmið. Oft hafði hún engan frið til að sofa
fyrir tali af vörum mínum, söng og annars konar hávaða.
Þegar farið var að lialda fundina aftur, varð alt með ró og
spekt.
Móðursystir mín ól mig upp þangað til að eg var um
10 ára aldur, og segist lienni svo frá, að þegar eg luifi verið
tæpra þriggja ára, liafi eg oft talað um, aö eg sæi mann, er
vœri að fara út, en enginn maður hafi þá verið í herberginu
fyrir utan okkur. Segir hún og, að eg Jia.fi þá orðið eitthvað
undarlegur til augnanna, eins og sindraði úr augunum. Yarð
hún fyrst manna til að taka cftir því, að eg var að þessu
leyti öðruvísi en önnur börn, að eg sá það, sem öðrum var
hulið. Ekki hefir liún getið þess við mig, að eg hafi lýst
manninum neitt. Ekkert man eg sjálfur eftir þessu.
3