Morgunn - 01.06.1926, Side 40

34
MOEGUNN
Þegar eg var 8—9 ára, svaf eg einn í svonefnclu „Dúkku-
kamersi", sem kallað var, í húsi fósturföður míns á Þingeyiú.
Var þaö þá oft á nóttunni, þegar eg vaknaði, aö eg sá ýms-
ar verur hjá mér og varö þá einatt hræddur, og tóku vinnu-
stúlkurnar, sem sváfu í herbergi vi'S liliSina á mínu, mig þá
stundum inn til sín, því aS eg grét svo mikið. Einlcanlega sá
eg mann n'okkurn, er Gram hét, og hafði dáiS þar í liúsinu,
en aldrei fanst mér hann þó vilja gera mér neitt ilt. Þaö
virtist mér heldur ekki aðrar verurnar vilja gera, en eg var
þá barn, hélt þetta vera drauga og var því liræddur. Þetta
er þa<5 fyrsta, sem eg man eftir af dularfullri reynslu.
Á tíunda ári fluttist eg frá fósturforeldrum mínum til
foreldra minna, aö ir\rammi í Dýrafirði. Þá man eg, eins
greinilega og hann hefði gerst í dag, atburiS þann, sem liér
fer á eftir.
Sama vorið og „Anna Soffía“ frá Isafirði fórst, man
eg eftir því, að nýkomin var frétt að noröan, að skipiö væri
lagt út á veiðar. Þá var eg heima lijá mömmu minni um
vorið. Það var allgott veðui' um daginn, og eg stóö úti á
hólnum fyrir neðan bæinn og var aö horfa til sjávar og víð-
ar um. Þá sé eg, livar menn koma frá sjónum, og eg þekki, aS
það er Einar Kristjánsson, skipstjórinn á „Onnu Soffíu“,
sem gengur fyrstur, og eg man glöggt, að eg þekti líka aöra
tvo menn, Ástráð Jónsson og Pál, en þeir voru saman einir
8 eða 9. Þegar þeir eru að livarfa upp undir hólinn, þá hleyp
eg inn til mömmu minnar og segi henni, að þeir séu að lcoma,
Einar, Páll og Ástráður og þeir allir af henni „Önnu Soffíu“.
En svo var milcill mó'ðurinn í mér, þegar eg kom inn, a'S eg tók
ekki eftir því, að móöir Ástráðs sat þar inni (hún bjó í Parti,
sem kallaöur var). En móðir mín, sem vissi, að skipiö var nýlega,
lagt út frá ísafirði, varð svo reið viö mig, að liún tók mig' og hirti
mig fyrir. Og þessi hirting varð til þess, aö eg hugsaði mér,
aö livaö sem eg sæi, skyldi eg ekki hafa orð á því, nema eg
vissi, að þaö væri áþreifanlegur veruleiki. Ilefi eg æ siöan
verið mjög dulur á alla reynslu mína í þessum efnum, og