Morgunn - 01.06.1926, Qupperneq 51

MOEGUNN
45
svo háttað, að þeir geti orðiS öSrum monnmn aö gagni. Eg
veit ekki, hver árangur verður af þeirri tilraun. En nú er
mig farið aö langa til þess, að ekki standi á mér lengur, að-
þessu rnegi verða framgengt.
Nýjar draugasögur.
Enn er komið nýtt, stórt liefti; (rúmar 300 hls.) af sögum
Sigfiiss Sigfússonar: Draugasögur. Enginn getur annað en
dáöst aö eljunni viö að safna öllum þessum kynstrum, lang-
mest í einum landsfjórðungi. Og þá er það ekki síður eftirtekt-
arvert, live mikið er til á landinu af þessum sögum. í sumum
sögunum koma fram nýjar hliðar á þjóðtrúnni, svo sem þeim,
er segja frá „tilbúnum árum“. Efni voru fengin fj’á útlöndum
í glösúm. „Væri þessi vökvi gefinn inn, orsakalði hann geð-
veiki, brjál eða djöfulæði. En væri vökvanum Jielt úr glasinu,
varð Jiann að þoltu eða gufúhnoðra og úr þvx lientugt draugs-
gerfi. Vami þá illur andi við Jiendi, tók hann vist í því. En væri
hann það eigi, var hann særður Úil þess.“ Þessi er uppruni
sumra af atkvæðamestu draugunum, eftir þessum sögum. Vér
minnumst þess ekki, að þessi trú hafi komið fram áður. — S. S.
er svo fróöur maður, og hefir svo sterka tilhneiging til þess að
miöla öðrum af fróðleik sínum, að það gerir fi'ásögnina stund-
um ílóknari og ekki jafn-skemtilegar sumar sögurnar og þær
heföu getað orðiö. En mikið er á þessum sögum að græða frá
ýmsu sjónarmiði. Þær eru merkilegur samruni af sálrænni
reynslu, misskilningi og hjátrú, og mikið verkefni, ef rita ætti
um þær rækilega.