Morgunn


Morgunn - 01.06.1926, Side 85

Morgunn - 01.06.1926, Side 85
M 0 11 G U N N 79 Lika hér á landi. hér er þaö almenningur. Og þegar eg leysi úr því meö einni setningu, í hverju þetta sjónarmið er íólgið, legg eg ef til vill fyrir yður gátu, sem ytiur finst erfitt að ráða: Það er ekki til neitt land, þar sem beitt er jafnvægum refsingum; það er ekki til neitt land, þar sem framdir eru jafnfáir glæpir.“ „MikiS mætti til þess vinna“, segir Kamban á öðr- um stað í ræðunni, ,,að ekki bólaði á brá'Sari lund eSa ríkari hefndarhug í öðrum mannfélögum vorra tíma.“ „ITrottaskap- urinn er veikleiki“, segir hann ennfremur. „Og þaö er ein af hinum skelfilegu áhrifum ófriðarins, að sá hinn mjúki máttur, sem nefndur er mildi, nú er rægður úr öllum áttum.“ Þaö er líka fariö aö rægja þennan mátt hér á landi. Bn vér hyggjum, að sú tilraun strandi á „eðlisgrunni“ íslendinga, því lundarfari, sem aldirnar liafa fest með þeim. Dýrkun Ásatrú- arinnar er afneitun mildinnar, livaö sem hún kann annars að vera. Sama má scgja um þær kröfur til harðari refsinga, sem fram hafa komið úr sömu áttinni eins og þessi dýrkun. Alveg eins er um þá kröfu um „réttlæti“, laust frá skiln- ingnum og mannúðinni, sem líka hefir komiö þaöan. Og nú virSa lesendur vorir oss vonandi ofur- lítinn útúrdúr á liægra veg. Nýlega liefir ver- iö lialdið upp fyrir oss Kínverja nokkurum sem óvenjulega vitrum manni. Sýnishorn þeirrar vizku eru þau ummæli hans, að ekki ætti aö launa ilt meö góöu, lieldur með réttlœti. Maðurinn, sem hampar Kínverjanum og rétt- lætis-trú lians, virðist ekki hafa athugaö það, að vér menn- irnir teygjum réttlætis-liugmyndina mikið meira en lirátt skinn. „Réttlæti“ Móselaga var: auga fyrir auga og tönn fyrir tönn. Viö „réttlæti“ Pariseanna höfum vér veriö sér- staklega varaðir. Sú var tíðin, er það var „réttlæti“ að setja vökustaura á börn, ef þau fór að syfja á kvöldin og unnu slælega að tóvinnunni. Og sumir halda, að öllu „réttlæti" sé fullnægt meö refsingum. Það er undur lítil leiðbeining fyrir oss að vísa oss á „réttlætið“ eitt út af fyrir sig. En Réttlætis- teygjan.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.