Morgunn - 01.12.1952, Qupperneq 20

98
MORGUNN
Þegar ég kom aftur niður í bæinn, voru þar staddir
Pétur bóndi Metúsalemsson á Hallgilsstöðum, og Árni,
sem fyrr er nefndur.
Hafði þá Pétur séð snældu, er var undir sperru, hátt
uppi í frambaðstofunni, kastað á gólfið. Líka sá hann
kastað tvinnakefli, án þess að hann gæti séð nokkurn mann
í sambandi við það.
Okkur Pétri var svo fært kaffi, og meðan við drukkum
það, Vcdt um skattholið í frambaðstofunni. Litum við
báðir jafnt fram fyrir, og var þá enginn maður þar, en
Árni kom inn í því, hafði verið í göngunum, er hann heyrði
skellinn.
Ég skal taka það fram, að ég hafði skorðað það nokkru
áður, því að gólfið undir því var dálítið óslétt, og það gerði
ég í hvert skipti, er það var reist við.
Hlóðarsteinum, sem þó eru allþungir, var nú velt fram
á gólfið, og lágu eldsglæður um gólfið, en ekki kom ég
að fyrr en þetta var búið. Einnig var kastað glerbrotum,
svarðarköggli og skeifu. En ekki gerði þetta skaða. Samt
var brotinn botn úr nýlegum potti, sem var á hvolfi í
búrinu.
Eftir miðjan þennan sama dag kom fólk frá Hallgils-
stöðum. Það var Björn bóndi Guðmundsson, Guðrún dóttir
hans, Árni Benediktsson og Valgerður Friðriksdóttir, ásamt
tveimur drengjum.
Aðalsteinn var þá ekki kominn frá Dal, kom ég því
fram í bæjardyr til fólksins, og sagði því að húsfreyja
bæði það að gera svo vel að koma inn.
Fór ég svo með það í eldhús, því að þá var nýbúið að
velta hlóðasteinunum fram á gólfið.
Kom Ragnheiður þar að og bauð fólkinu til baðstofu,
og gekk sjálf á undan stúlkunum, og voru þær allar komn-
ar fram fyrir eldhúsdyrnar, en við Björn og Árni í eld-
húsinu. Heyrðist þá afarhátt högg í þili milli búrs og eld-
húss, og var enginn maður þar nærstaddur, utan þeir
sem fyrr voru taldir. Allt afbæjamenn nema Ragnheiður,