Morgunn - 01.12.1952, Side 48

126
MORGUNN
í Skagcifirði, lézt í ágústmánuði árið 1931, aðeins 32 ára
að aldri. Hann var gæddur miklum músikgáfum, þótt ekki
gæti hann helgað þeim mikinn tima sinnar skömmu ævi.
Hann lék mjög vel á harmoníum og byrjaði söngstjórn
aðeins 17 ára gamall. Stjórnaði hann Bændakórnum skag-
firzka um langt skeið, eða meðan sá kór starfaði, en varð
síðar organisti við Sauðárkrókskirkju og fleiri kirkjur.
Tæplega hálfþrítugur að aldri tók hann að fást við tón-
smíðar og hafði samið allmörg sönglög, er hann lézt. Að-
eins fá þeirra eru kunn, en af þeim er þekktast „Ætti ég
hörpu —“.
Eitt þessara laga er við kvæðið „Vor“ eftir Friðrik
Hansen, kennara á Sauðárkróki, en þeir voru miklir vin-
ir.*) Þetta fallega kvæði er 3 erindi og er hið síðasta
þannig:
Hvílir yfir hæðum öllum
heilög dýrð og guða-ró.
Yfir jöklum, fram á fjöllum
fellir blærinn þokuskóg.
Nú er gott að vaka, vaka,
vera til og eiga þrá.
Sumarglaðir svanir kvaka
suður um heiðavötnin blá.
Síðar á fundinum, er ýmsir framliðnir vinir fundar-
manna komu „í gegn“, kom Pétur einnig í beint samband
og talaði við mig örlitla stund. Auðfundið var, að honum
var þetta mjög erfitt, enda veit ég ekki til að hann hafi
komið þannig í miðilssamband áður. En ekki virtist af-
skiptum hans af fundi þessum þar með lokið.
1 fundarlokin kom „Vinur“ aftur og kvaddi okkur. Mér
kom sízt til hugar, að nokkuð markvert ætti eftir að ske,
en það var samt dálítið eftir.
Miðillinn virðist vera að losa svefniim, en tekur þá allt
*) Friðrik Hansen lézt snemma á árinu 1952.