19. júní - 19.06.1963, Blaðsíða 46
MERK LOG Framh. af bls. 24
hæstaréttarritara, Guðmundi Guðmundssyni,
tryggingafræðingi og Sigtryggi Klemenssyni, ráðu-
neytisstjóra. Fjármálaráðherra, Gunnar Thorodd-
sen, hafði falið þeim að endurskoða lögin, og
var frumvarpið lagt fyrir þingið sem stjórnarfrum-
varp. Aðalbreytingarnar eftir þessum nýju lögum
eru, að lífeyrissjóðurinn starfar nú sem viðbótar-
trygging við almennar tryggingar og ellilífeyri eða
eftirl'aun, eins og þetta hefur venjulega verið
nefnt, miðast nú ekki lengur við 10 síðustu
starfsár sjóðsfélaga, heldur við þau laun, er hann
hafði síðasta árið. Að sjálfsögðu er um ýmsar
fleiri breytingar að ræða, en hér er eigi rúm til
að rekja það nánar. Lög þessi öðlast gildi 1. janú-
ar 1964.
Að síðustu vil ég minnast á eitt mál enn, og er
þar á ferð algert nýmæli að því leyti að eigi hafa
verið til lög um það áður. A ég hér við lög um
byggingasjóð aldraðs fólks.
Hér er einnig um stjórnarfrumvarp að ræða
sem var undirbúið af nefnd. I nefndinni voru
Ragnhildur Helgadóttir, alþingismaður, sem var
formaður nefndarinnar, Sigríður Thorlacius, og
læknarnir Alfreð Gíslason, Kjartan Jóhannsson
og Olafur Olafsson.
Byggingarsjóður þessi á að veita lán og styrki
til að byggja fyrir aldrað fólk. Einn megin tekju-
stofn sjóðsins er viss hluti af ágóða happdrættis
aldraðra sjómanna. Stjórn sjóðsins annast Trygg-
ingastofnun ríkisins, en fulltrúi stjórnar happ-
drættis D.A.S. skal eiga tillögurétt um lánveit-
ingar.
Samhliða frumvarpinu um byggingasjóð aldr-
aðs fólks samdi nefndin tvö önnur frumvörp. Ann-
að er um breytingu á lögum um heimilishjálp í
viðlögum. Hitt er um breytingu á lögum um
happdrætti dvalarheimilis aldraðra sjómanna.
AMt þetta í sameiningu stefnir að því, að búa
öldruðu fólki þau skilyrði, að það geti sem lengst
lifað eðlilegu lífi innan um heilbrigt, starfandi fólk
og haft tækifæri til þess að nota starfsorku sína
sem lengst og bezt. Það segir sig sjálft, hversu
mikils virði þetta er bæði fyrir gamla fólkið sjálft
og þjóðfélögið.
Það var aldrei ætlunin að rekja þessi merku
mál hér til neinnar hlítar, heldur aðeins vekja
á þeim eftirtekt og getur þá hver, sem þess
óskar aflað sér um þau nánari vitneskju.
Guðný Helgadóttir.
(Í^roótnir hiebhir
Þessar félagskonur hafa látizt síðan blaðið kom
út í fyrra:
Asta Magnúsdóttir fyrrv. ríkisféhirðir. Hún var
fædd 27 febrúar 1888 d. 26. maí 1962. Hún var
mjög vel menntuð og mikilhæf kona. Tuttugu og
tveggja ára gömul var hún skipuð ritari og síðar
fulltrúi í skrifstofu landsféhirðis og loks var hún
skipuð ríkisféhirðir 1. okt 1933. Þóttu það undur
mikil, að konu skyldi veitt slík ábyrgðarstaða,
enda höfðu kvenréttindakonur safnað fjölda
undirskrifta til að skora á ríkisstjómina að veita
henni stöðuna.
Þegar hún lét af störfum 71 árs, hafði hún
starfað í nálega 49 ár samfel'lt á skrifstofu ríkisfé-
hirðis. Samstarfsmaður hennar skrifar um hana
látna: ,,Með henni er fallinn í valinn einn af þeim
embættismönnum, sem störfuðu á mörkum tveggja
tíma og báru keim af báðum. Eins og að líkum
lætur með konu af jafn góðum stofni og jafn
trausta skapgerð, tileinkaði hún sér beztu þætti
þess aldarfars, er hún bjó við.
Fornar dyggðir embættismannsins, samvizku-
semi, heiðarleiki og virðuleiki voru henni í blóð
bornar, en kröfur tímans voru henni líka auðveld-
ar viðfangs, til þess átti hún næga víðsýni og öfga-
laust frjálslyndi. Lipurð og kurteisi hennar áttu
sér rætur í góðu hjartalagi, því að hún vildi leysa
vanda hvers manns“.
Hún var sæmd bæði riddarakrossi og stórridd-
arakrossi Fálkaorðunnar fyrir vel unnin störf í
þjónustu ríkisins.
Ásta Ólafsdóttir, f. 18 jan. 1893, d. 13. apríl 1963.
Hún var gift Magnúsi Erlendssyni úrsmið og áttu
þau eina dóttur, sem er gift og býr í Danmörku.
Ásta starfaði lengi í Landsbankanum og var sér-
lega trygglynd og vel látin af þeim, sem þekktu
hana.
Jóna Ingunn Sigfúsdóttir f. 1. apríl 1932 d. 27.
desember 1962. Árið 1958 giftist hún Aage Moland-
er og áttu þau eina dóttur. Jóna vann í tíu ár á
Veðurstofunni og var ákaflega vel látin og góð-
ur starfsmaður.
Sem dæmi um þrek hennar og áhuga fyrir starf-
inu má geta þess, að þrátt fyrir erfið veikindi,
44
19. JÚNÍ