19. júní - 19.06.1963, Blaðsíða 36

heppin að geta tekið fyrri hluta prófið hér heima,
var sú fyrsta, sem naut þeirra hlunninda og
þurfti svo ekki að vera nema eitt og hálft ár í
Danmörku til að ljúka prófi þar. Nú tekur lyfja-
fræðinám 5 ár, 3 ár hér heima og 2 erlendis eða
2 ár hér og 3 erlendis og geta menn valið um, hvort
þeir kjósa heldur. Fyrsti íslenzki kvenlyfjafræð-
ingurinn var Jóhanna Magnúsdóttir, sem stofn-
aði lyfjabúðina Iðunni í Reykjavík 1929. 17 kven-
lyfjafræðingar munu nú hafa lokið prófi og 15
hafa lokið fyrri hluta prófi.
— Hvernig fellur yður þetta starf og munduð þér
ráða ungum stúlkum til að stunda þetta nám?
— Mér líkar síarfið ágætlega, og vil hiklaust ráða
ungum stúlkum til að leggja það fyrir sig, enda
þó nokkrar, sem gera það. En það lakasta er, að
margar þeirra gifta sig og hætta námi, þótt þær
eigi kannski ekki eftir nema eitt ár til að ljúka
fyrri hluta prófi, sem gæti veitt þeim aðgang að
ágætri stöðu í lyfjabúð, þegar þær væru búnar
að koma börnunum á legg.
— Eitt er það, sem almenningur heldur að valdi
lyfsölum erfiðleikum, en það er að ráða fram úr
,,hyroglífum“ læknanna, þegar þeir skrifa lyf-
seðla, hvað segið þér um það?
— Okkur hafa ekki orðið nein vandræði úr því.
Læknarnir á Akranesi skrifa svo vel, en fáum við
lyfseðil úr Reykjavík, kemur það fyrir, að við þurf-
um að hringja til viðkomandi læknis, og spyrja
hann, hvað standi á lyfseðlinum.
— Hér í Reykjavík er fólk mjög óánægt með að
helgidags- og næturvarzla skuli aðeins vera í einni
lyfjabúð. Hvernig er því varið á Akranesi?
— Fyrstu 14 árin hafði ég engann lyf jafræðing og
mátti ekki mikið skáka frá. Ef ég brá mér í bíó
eða til kunningja, eftir lokunartíma, skrifaði ég
á miða hvar ég væri og festi á hurðina. Oft kom
það fyrir, að ég var sótt aftur og aftur til að af-
greiða lyfseðla.
Nú höfum við það sem kallað er kallvakt,
þ.e.a.s. að læknarnir geta alltaf hringt til lyfja-
fræðings eftir lokunartíma og fengið afgreiðslu.
Einnig höfum við útbúið tvo kassa með nauðsyn-
legustu lyfjum fyrir hvern lækni.
Annar kassinn er geymdur í lyfjabúðinni en
hinn hjá lækninum, og getur hann því afgreitt
næturskammt ef á þarf að halda. Þurfi sjúkling-
ur. t.d. að fá súlfatöflur, lætur læknirinn hann fá
4 töflur, en skrifar lyfseðil upp á 20 töflur, á
seðlinum stendur, að 4 töflur hafi verið afgreidd-
ar. Næsta dag kemur sjúklingurinn í lyfjabúðina
fær 16 töflur og borgar 20, en 4 töflum er bætt
í kassa viðkomandi læknis.
Þetta sparar bæði sjúklingunum og lyfjabúð-
inni ónæði og hlaup.
Læknarnir á Akranesi skipta með sér nætur-
vörzlu og hafa hana eina viku í senn. Þegar vakt-
vika byrjar, kemur viðkomandi læknir í lyfjabúð-
ina með kassa sinn og bætir í hann þeim lyfjum,
sem eyðst hafa úr kassanum undanfarið,
þannig hefur hann alltaf sama magn af lyfjum í
byrjun hverrar viku.
Mig langar til að geta þess að það hefur alltaf
verið sérstakl'ega gott samkomulag á milli mín
og læknanna þessi 28 ár, sem ég hef starfað á
Akranesi. Eg byrjaði með eina stúlku til afgreiðslu,
en hef nú fjórar stúlkur og lyfjafræðing, sem unn-
ið hefur hjá mér í 14 ár.
Ég hef alla tíð verið ákaflega heppin með starfs-
fólk, því að enda þótt lyfjafræðingarnir afgreiði
alla lyfseðla, er starf stúlknanna í lyfjabúðinni
engu að síður ábyrgðarmikið.
Sigríður J. Magnússon
Dægurlaga-
söngkona
— Er ekki dægurlagasöngur tiltölulega ný at-
vinnugrein í því formi sem nú tíðkast? spyr ég
Elly Vilhjálms.
— Það held ég að megi fullyrða. Að vísu eru mörg
ár síðan fólk tók að syngja með danshl'jómsveit-
um hér á landi, en þá var ekki eins mikið um
veitingahús, þar sem gestum var gefinn kostur
á músik og söng. Núna hefur hvert veitingahús
sína fastráðnu hljómsveit og söngvara ásamt öðr-
um innlendum og erlendum skemmtikröftum.
— Hvernig er vinnunni varið?
34
19. Júní