19. júní - 19.06.1979, Qupperneq 21

Um atriði er leiðir af móðerni
eða faðerni barna má nefna að
börn eru lögerfingjar foreldra
sinna (óskilgetin aðeins erfingjar
föður og föðurfrænda, ef feðruð eru
með lögmæltum hætti) — og þá
kjörbörn erfingjar kjörforeldra
(lögerfðatengsl milli kjörbarns og
kynforeldra falla niður við ættleið-
ingu).
Aður hefur verið greint frá rétti
til ríkisfangs og vísast til þess.
Þess má að lokum geta, að
frumvarp til barnalaga, samið af
sifjalaganefnd, var lagt fram á Al-
þingi vorið 1976 og á hverju þingi
siðan, nú síðast rétt fyrir þinglok,
en hefur ekki hlotið þinglega af-
greiðslu.
Með frumvarpi þessu var lokið
endurskoðun á núgildandi barna-
lögum frá 1921, og 1947, annars
vegar um skilgetin börn (nr. 57/-
1921) og hins vegar um óskilgetin
(nr. 87/1947). ileiztu stefnumið og
nýmæli frumvarps þessa eru þau,
að gengið er út frá því grundvall-
arsjónarmiði að gera óskilgetin
börn jafn sett skilgetnum börnum
á því sviði, sem frumvarpið tekur
>,Tvær sögur af
Stefáni“
Framh. af bls. 22.
i næstu blokk. Það var kona sem
hafði þrjá krakka í gæslu auk sinna
þriggja. Ibúðin hennar var heldur
stærri en íbúð mömmu, þó engan
veginn nógu stór fyrir alla þessa
fyrirferðamiklu krakka. Stefán var
rolegastur jDeirra allra. Hann sat
flestum stundum í gluggakistunni i
stofunni og horfði út. Hann sá
skipin í höfninni og fjöllin um-
hverfis bæinn. Fuglar settust
stundum á sylluna undir gluggan-
um. Hann hafði gaman af því. Það
var líka það eina sem vakti áhuga
lians. Hann átti í enn meiri erfið-
leikum með að vingast við krakk-
ana og þau sóttust heldur ekki eftir
félagsskap hans. Hann hafði í
fyrstu valdið dagmömmunni tölu-
verðum áhyggjum með þessari
hegðun sinni en smám saman
hætti hún líka að taka eftir honum,
uema þegar hann fékk að borða og
drckka, ]oá kallaði hún á alla
krakkana í einu og Stefán fylgdi
með. Það var talað um hann sem
afskaplega rólegt og gott barn á
þessu heimili. Mamma var fegin
því hve rólegur hann var. Hún var
sjalf oftast dauðuppgefin þegar
Hún kom heim úr vinnunni og
hvildarjmrfi. Lilja sá yfirleitt um
matargerðina og svo hjálpuðust
þær að við önnur heimilisstörf.
Pabbi hafði samband við Stefán
og Lilju um helgar og í rauninni
hittu J^au hann oftar eftir skiln-
aðinn en á meðan hann bjó hjá
þeim. Oftast fóru Jiau í bíltúra með
honum og enduðu svo samveru-
stundirnar með Jdví að borða
saman á hinum ýmsu grillstöðum
bæjarins.
Lífið hélt áfram en skildi Stefán
eftir.
Sigríður
Björnsdóttir
Framh. af bls. 49.
hættulegt að ala börn okkar upp til
J^ess að hugsa eins og við. Við
verðum að kenna Joeim að leysa
vandamál almennt Jdví við vitum
ekki hver vandamál |)eirra verða á
tuttugustu og fyrstu öldinni. I dag
vantar tilfinnanlega skapandi starf
inn í samfélagið og inn í skólana.
Ég hef heyrt sagt að þú sért
brautryðjandi á sviði „skapandi
starfs“.
Það er nú erfitt fyrir mig að segja
til um slíkt (og hún hlær við) . . .
Sökum kvenlegs lítillætis?
Ætli það ekki. Ég er 1 alJojóð-
legum samböndum við fólk sem er
brautryðjendur á (æssu sviði, en
til. Einnig er mælt fyrir um um-
gengnisrétt þess foreldris, sem ekki
hefur foræði barns, hvort sem um
er að ræða skilgetið eða óskilgetið
barn.
Sjá heimildarrit:
Dr. Ármann Snævarr: Þættir úr
barnarétti Rvk. 1972.
Guðrún Erlendsdóttir: Barnarétt-
indi — Tímarit lögfræðinga
maí 1976 (1. hefti 26. árg.).
Frumvarp til barnalaga.
Ingibjörg Rafnar.
flest þetta fólk vinnur á geðsjúkra-
húsum. Ég hef aðallega unnið á
barnaspítölum, þannig að það eru
fáir starfandi á mínu sviði. Eg fer
að meðaltali tvisvar á ári á þing
víðsvegar um heiminn sem fjalla
um barnalækningar. Seinnipart-
inn í dag legg ég af stað áleiðis til
Kaliforníu á eitt slíkt Júng.
19