Sameiningin - 01.03.1906, Blaðsíða 17

J3
mál. Svo var nú viö brugöiS, að mætur þær, sem eg hafSi haft
á lífinu, voru teknar aö dofna í sumum efnum. Ekki þó aö-
l>vi er þaö snerti aö rœkja hinar ákveönu skyldur rnínar viö
skólann, heldr meö tilliti til iþróttarinnar, bókmennta, ná.ttúr-
unnar o. s. frv. Mér fór að þykja vænna um aðra, mannkyniö,
almenning.
Á fimmtudagskvöld prédikaöi hann um missýningar þessa
lífs; á föstudagskvöld um þaö, er Nikodemus um nótt leitaöi á
fund Jesú; á laugardagskvöld lagði hann út af hinum loganda
hyrnirunni, sem ekki eyddist, J)ótt hann brynni; á mánudags-
kvöld var prédikan hans um mennina grísku, er sögöu: „Vér
viljum sjá Jesúm“, og var þar á það bent, aö þeir heföi hvorki
fyrir hitt skáld, né heimspeking, né alþýöuleiðtoga, heldr þann,
cr stööugt hafði lagt líf sitt fram heiminum til frelsunar. Þá
var þaö samkvæmt áskoran írá, dr. Adams vini mínum, sem eg í
])ví sambandi aldrei nnin gleyma, aö eg réö þaö af meö sjálfum
mér aö fylgja Ivristi eftir. Eg sagði: „Eg em maör syndúgr.
Eg ern til þess búinn aö gefast upp og taka aö mér hið andlega
þjónustustarf Krists.“ Köllun krossins er ekki aö eins í því
fólgin að fá tilboö um syndafyrirgefning, heldr og i því aö vera
kvaddr til ]>ess aö elska Krist og vinna fyrir hann. Hann hefir
sagt: „Hvaö sem ])ér gjöröuö viö einn af þessum minnstu
brœörum mínum, það hafiö þér mér gjört,“
Eg hefi fyrir satt, aö eitthvaö sé enn til fyrir þá, er korna
um elleftu stund. Ef vér höfum anda og kærlcik Krists, ’þá
veitunr vér honum þjónustu i sérhverju orði voru og sérhverri
athöfn lífs vors. Allt til síöustu stundar starfaði Kristr í
þjónsstööunni með lærisveinum sínum. Þá er hann síðast haföi
matazt með þeim, spuröi hann Pétr hvaö eftir annað þrisvar:
„Símon Jónasson! Elskar þú mig?“ og kom svo sjálfr aö eins-
meö þetta svar upp á þá spurning: „Geym þú sauða minna.“
Þjóöernis-hreyfingin á Irlandi.
Á írlandi er uppi mikil og merkileg þjóðernisleg hreyfing,.
sem vel veröskuldar þaö, aö henni sé veitt eftirtekt af íslend-
ingum, allra helzt þeim hluta fólks vors, sem heima á hér í
Vestrheimi, ýmist í Canada eöa í Bandarikjunum. Hreyfing sú
miðar aö því að lífga viö hina frægu forntungu hinnar írsku
þjóöar, gaelsku tunguna, meöal almennings þar í heimalandinu.
Dr. B. J. Brandson hér i Winnipeg er oss vitanlega eini maðr-