Lífið - 01.01.1936, Síða 25

lífið
21
skilja, jafnvel óljóslega, hvað varáseyði, og furðar
mig það síst, þar sem hirðuleysi og sljóleiki er svo
áberandi hjá foreldrum yfirleitt, vegna skorts á
vakningu. Um allmörg ár varði hann tíma sínum í
þetta. Það hrygði hann mjög hvað árangurinn
varð minni en hann þráði, og sárast tók hann það,
að versti þröskuldurinn í vegi meiri sigurs, en raun
varð á, voru foreldrarnir og hleypidómar þeirra,
en ekki börnin sjálf.
Maðurinn er spendýr eins og kunnugt er. Má
benda á, að það þykir fullsannað að maðurinn
stendur að sumu leyti ekki sumum öðrum dýrum
framar skilvitlega,'að málfærinu einu fráskildu.
Breytiþróun um hundruð þúsundir ára hefir þó
valdið því, að heilaþroski hans er margfalt meiri.
Tvær hvatir stjórna lífsháttum annara dýra, sjálfs-
bjargarhvötin og kynhvötin. Þessar hvatir ráða
Hka mestu í mannlegu lífi. Kynhvötin er stundum
jafnvel sterkari en hvötin til að seðja hungur og
þorsta. Dr. Forel, tauga- og geðsjúkdómalæknir,
telur líka áhrif þessarar hvatar á líf einstaklings-
ins ráða oft miklu eða öllu um giftu og ólán. Er
þessi skoðun samhljóða raunvísindum þeim, er
hugarlíffræði Sigmund Freud byggist á.
Eins og látið er reka á reiðanum með uppeldi
barna, er ekki vel unt með sanngirni að neita því,
að börn alast upp eins og af sjálfsdáðum, þau eru
sjálfala, andlega og siðferðislega, líkt og fé í
haga. Margoft er það foreldrunum alls ekki að
þakka,að þau verða ekki að vesalingum, að skarni,
sem íhugunarlaust og hleypidómafult þjóðfélag