Lífið - 01.01.1936, Blaðsíða 56

52
LÍFIÐ
sem landsstjóra, líða undir lok. Hefði ekki lið-
styrkur Rússa verið reiðubúinn árið sem leið, er
ekki annað sýnna en Tseng hershöfðingi hefði beð-
ið lægra hlut í uppreisninni, sem þá geisaði í land-
inu. Arabahöfðinginn Ma Chungyin stjómaði
henni. Þessi náungi óð inn í Síberíu. En það varð
til þess, að Rússar ,,hirtu“ hann, sendu lið hans
heim aftur, en héldu honum, sem pólitískum
fanga og halda honum þannig enn. Meðan þessi
uppreisnarseggur er hvergi nálægur, telur Tseng
hershöfðingi að öllu sé óhætt, vald hans geti ekki
rýrnað né veldi hans haggast.
Það er eins og Rússar hafi ól um hálsinn á
Tseng hershöfðingja og teymi hann eftir vild. Þó
hann vildi, myndi hann ekki dirfast annað en
standa og sitja eins og þeir vilja.Og þó Sinkiang sé
ekki formlega innlimuð í rússnesku ráðstjórnar-
ríkin, er það algerlega viðskiftalega háð Moskva.
Og það er það sem mestu varðar. Rússar hafa
Sinkiang nákvæmlega eins í greip sinni eins og
Nyrðri-Mongólíu, er tilheyrir Kínaveldi að eins
að nafninu til.
Tseng hershöfðingi sér ekki annað ráð vænna en
hlýða öllum fyrirskipunum Rússa. Rússneskir sér-
fræðingar hafa umsjón yfir jarðrækt Sinkiang-
manna og iðnrekstri, æfa her þeirra og ,,revidera“
alla reikninga hins opinbera. Ef hr. Tseng maldaði
í móinn, sem honum reyndar kemur víst ekki til
hugar, yrði honum boðið upp á að bæla framvegis
niður uppreisnir 1 landi sínu hjálparlaust. Ef
Rússar sleptu uppreisnarforingjanum, Ma Chung-