Sameiningin - 01.01.1908, Blaðsíða 20

336
lags, segjum vér upphátt: „Jörhin segir frá dýrS gutSs!“ En
þai5, sem dýrðlegast er til í alheimi, er mannleg sál, sem því er
vaxin aS láta hjá sér þróast kærleik og sannleik og velsœmi og
guölegar geöshrœringar. Þá er hann, sem til haföi að bera al-
fullkomið lunderni og alhreina sál, dvaldi hér á jörSu, sáu
menn því í ásjónu hans — Jesú Krists — dýrS guSs.
HvaS sjáiS þér, er Þér snúiS ySr aS ásjónu Jesú? Vér höf-
um hugsaS um þaS meS sjálfum oss, hvernig Kristr hafi litiS
út, og vér höfum séS myndir, sem ýmsir málverkameistarar
hafa gjört til þess aS sýna, hvernig þeir hafi hugsaS sér hann,
þó aS engin þeirra fullnœgi oss alveg. Mynd Hoffmanns af
Kristi í musterinu kemst nær Því aS fullnœgja mér en nokkur
önnur, sem eg hefi séS. En rennum augum vorum til Krists
sjálfs, og hvaS sjáum vér þá?
Fyrst verSr fyrir oss ÞaS, sem gjörSist í Betlehem, og vér
lítum inn í andlit unga barnsins. ÞaS er fagrt andlit, og aS
líkindum er þaS óvenjulega alvarlegt á svip. ÞaS myndi mega
segja, aS eitthvaS frábærlega mikiS lægi fyrir því barni. Og
út úr ásjónu Þess barns getum vér lesiS ÞaS, aS fyrirheit guSs
um frelsara hafa rætzt, og þrátt fyrir ÞaS, hve litilmótlegt allt
var umhverfis barniS, koma þó gestir þangaS og veita því lotn-
ing sem konungi, því aS stjörnumerki koungdœmis hans blikar
upp yfir barnsandlitinu.
Næst nemum vér staSar viS Jórdan. Jóhannes er aS skíra
og Jesús kemr þangaS til þess aS láta skírast. NývigSr stígr
Kristr upp úr vatninu eftir aS þaS hefir veriS helgaS verki
hans, og er þér lítiS ásjónu hans, birtist ySr hinn heilagi til-
-gangr þjónustu hans. Þar sjáiS þér staSfestu vilja hans, sem
. aldrei varS þokaS burt frá því, er hann hafSi sett sér, hvorki af
ofsóknum né tælingum. ÞaS er Kristr nýtekinn viS embætti
IÞjónustu sinnar, lítandi út yfir heiminn, sem hann á aS sigra
og frelsa.
Svo er þaS einu ári seinna, aS hann er umkringdr af mikl-
um fólksfjölda. Vandlega hlusta áheyrendrnir á dœmisögur
hans og önnur vísdómsfull orS hans. Hann læknar svo sjúk-
lingana meS því aS leggja yfir þá hendr eSa meS máttaroröi