Sameiningin - 01.01.1908, Blaðsíða 19

335
HvaS var l>að, sem þeir sáu, þessir vinir og Þessir óvinir
Krists? Og'hvað er þaíS, sem þú sér, er þú horfir inn i ásjónu
Jesú frá Nazaret?
AndlitiB er opinberan þess, er í sálinni býr. Það er eins og
vísir á stundarklukku, og sá vísir segir til um þaS, hvernig
lundareinkunnunum líSr og tilfinningunum í sálinni. Kífs-
reynslan ritar á andlitib rúnir, sem ekki verba mislesnar. Þeir,
sem mikiö hljóta ab hugsa um hib siðfertSislega eöli mannsins,
læra aiS lesa á andlitin meb dásamlega mikilli nákvæmni.
Og næsta undrunarvert er Þab, hvernig andlitssviprinn tekr
stakkaskiftum samfara því, er lífiö breytist. Þá er fyrir oss
verða ummyndub eða endrfœdd mannslíf, birtast oss einnig
ummyndub eba endrfœdd mannsandlit.
Sé þiaö satt, að andlit manna yfirleitt sé vísir sálarinnar,
hvab myndi þá mega segja um andlit Krists? ÞaS dró menn
að honum og fyllti þá undran yfir því, sem í því bjó. Enginn
gat lýst ásjónu þeirri, enda er engin áreibanleg frásögn til um
það, aS nokkurn tíma hafi verib gjörö tilraun í þá átt, og allir
eru sér þess mebvitandi, atS engum málara hefir meb íþrótt
sinni tekizt að framleitSa rétta andlitsmynd hans. Eins og sál
hans var öllum sálum hreinni, svo var og andlit hans öllum
andlitum fullkomnara. Á síSustu árum hinnar jartSnesku æfi
hans komu eflaust hrukkur í andlit hans af metSaumkun hans.
metS annarlegu böli, sorgum hans og þjáningum; engu ab síör
hefi eg þatS fyrir satt, aS þaö andlit hafi ab svip og öllu yfir-
bragiSi veriS fullkomnasta andlit, sem nokkru sinni hefir sézt
hér í heimi. Þá er postulinn litr inn í ásjónu Krists, þá finnr
hann engin orS til aS lýsa henni meS og ekkert mannlegt til'
samlíkingar, en kemr blátt áfram meö þessa yfirlýsing: „ÞaSí
er dýrð guðs!“
Þá er sálmaskáldið í fornöld leit upp til himins á heiSskírrí
stjörnubjartri nótt, varð honum þetta aö orSi: „Himnarnir
segja frá guðs dýrS!“ Þá er vér lítum út yfir heiminn, þá er
hann er baöaSr í sólskini á fögrum vormorgni, eíSa þá er vér
lítum yfir akrana með korninu þroskuðu til uppskeru, eSa yfir
fjöll o<r hæSir, dali og ár, og allan margbreytileik fagrs lands-