Sameiningin - 01.01.1908, Blaðsíða 30

346
‘Orö um nýárs-gjafir. En hver haldið þiö eigi aö gefa nýárs-
gjafirnar, sem eg er nú sérstaklega aö hugsia um?
Fyrsta sunnudaginn í árinu var eg að tala við börn um
nýárs-gjafir. Þá hvíslar lítil stúlka að mömmu sinni:
„Mamma! ætlaröu aö gefa mér nýárs-gjafir?“ Henni datt þaö
fyrst í hug. Eg veit nú ekki, hvaö ykkur kann að detta fyrst í
hug. Auðvitað er, að foreldrar gefa börnum sínum nýárs-
gjafir; því þa.u eru sí og æ að gefa Þeim gjafir. Og besta og
helsta gjöfin þeirra er kœrleikurinn. Þau eru einlægt að
gefa börnunum kærleika sinn. Og fyrir það þykir börnunum
svo undur vænt um þau. Og vænna og vænna, því betur sem
þau finna ti'l þess, hvað mikinn kærleik þau eru alt af að fá.
Foreldrarnir líkjast guði í þessu. Hann er alt af að gefa okk-
ur kærleika. Og því betur sem við finnum til þess, því vænna
þykir okkur um hann.
Böm! Þið þurfið kærleiks við. Ykkur er ekki unt að lifa
án hans. Sál ykkar þyrstir eftir kærleika og hún biður um
hann eins og blómið biður um vökvun og sól. Hið sama gerum
við, hinir fullorðnu, líka. Það er þorsti og hungur í hverri
mannssál eftir kærleika. Ekkert, sem manns-sálin þráir eins og
kærleika. Úr þeim þorsta og því hungri getur hún dáið.
Enda deyja lang-flestir úr þeim sulti. Og Það er sárasti dauð-
daginn. Guði einum er unt að koma í veg fryir það og bæta úr
því til fulls. Enda vill hann gera það. Þess vegna gaf hann
jóla-gjöfina sína, kærleiks-gjöfina þá. Þiað er hún, sem til fulls
á að seðja hungrið í mannssálunni eftir kærleika.
Viljið v>ið heyra um þetta, börnin mín góð? Þiað er ekki
líkt því nóg fyrir ykkur að fá mat og föt og annað þesskonar,
ef þið eigið að lifa. Ykkur ríður á kærleika foreldnanna og
mannanna yfir höfuð. En um fram alt ríður ykkur lífið á kær-
ieika guðs. Ykkur ríður eins á honum eins og blóminu riður á
Ijósi og vökvun. Þið vitið þetta um blómið. Þið þurfiö líka
að vita þetta um ykkur sjálf.
En svo vill guð, sem gefur okkur kærleika sinn, að við gef-
um lika kærleika. Hann vill, að við hugsum um alla þá, sem
hungrar eftir kærleika. Hann vill, að við seðjum Þá — gefum
þeim kærleika okkar. 'Þið þá líka, vitanlega. Þið eigið líka
að gefa kærleika. Þið eigið ekki bara að Þiggja hann. Þið
eigið líka að gefa hann. Og þið getið gefið kærleika. Það er
alveg áreiðanlegt. Hvað fátæk sem þið eruð, þá getið þið
gefið kærleika — þið getið gefið gjöfina, sem best er allra
gjafa. Og þetta er Það, sem þið eigið að gefa á árinu þessu,