Sameiningin - 01.01.1908, Blaðsíða 9

325
leiddi yfir f>orp og ból
sæla friðar sólarstafi,
sálum manna vonir ól.
Skein á himni hýr og fagr,
hjálpræðisins preyði dagr.
Heitum sínum herrann bregha
hefir aldrei nokkur séh,
þó ah mannsins þrjózka’ og tregöa
þreyti hans langlundargeS;
dvali’ hann sínum hug ah hegöa
hans ab vilja; þá er skeö
kærleiks undr, himnum hærra,
höfum öllum dýpra’ og stœrra.
Betlehems um byggöir slungu
boðar drottins friðarsöng;
lofuðu herrann hæsta tungu
helgri’ um nætrskeiðin löng;
dýrum frelsissöngum sungu
sálir manna’ úr rökkr-þröng:
„Ljómi’ á jörö frá ljóssins rönnum
lofgjörö guöi’ og friðr mönnum!“
SindraSi’ yfir Tabors tindi
tign og mildi stjarna skær;
ljóma sló um lög og strindi,
lýsti heima nær og fjær.
Hjörtun döpr ást og yndi
aö sér seiddi hrein og tær.
Lá í reifum lífsins kvistr
— lausnarstjarnan — Jesús Kristr.
Jólastjarnan, Jesús Kristr,
Jehóva sem fyrrum hét,
lausnarstjarnan, lífsins kvistr,
L