Sameiningin - 01.07.1929, Blaðsíða 10

200
Jafnvel áöur en söfnuSir voru hér myndaÖ'ir, hélt hygÖarfólk
i hópum hér og hvar sameiginlegar guðs'þj ónu'stur, meö húslestr-
um og sá'hnasöng, og jafnvel me<5 prédikunum af hálfu leik-
manna. Á nýársdag árið 1884 var stofnaður hinn fyrsti söfnuður
í bygðinni, Fríkirkju-söfnuður, sem svo rétt á eftir var skift í
tvent, og hét Frelsissöfnuður sá hlutinn, sem var í vestur-parti
bygðarinnar. Með bróðurlegum samhug tóku báðir söfnuöirnir
síðar höndum saman til þess að undiúbúa kirkjubygging. Sá
draumur þeirra rættist sumarið 1889, er þessi kæra kirkja var
reist, og var síðan i fjölda mlörg ár sameiginlegt heimili allría
bygðarbúa. Sá er í þessu húsi fyrstur boðaðí fagnaðarerindi
Drottins vors Jesú Krists, var hinn mi'kli andlegi leiStogi Vestur-
Islendinga, séra Jón Bjarnason, sem þá var prestur í Winnipeg,
en vitjaði iöulega fólks í Argyle. Fastur prestur kom að kirkj-
unni árið eftir að hún var bygð, 1890, séra Hafsteinn Pétursson.
Aðrir prestar hafa verið séra Jón. J. Clemens, séra Friðrik Háll-
grímsson, og sá sem nú er, séra Kristinn K. Ótlafsson.
í 40 ár hefir nú kirkja þessi staðið og um bana hefir mátt
segja: “Hér er vissulega Guðs hús og hér er hliö himinsins.”
•Himinn hins eilifa Guiðs hefir hér staðið opinn, og stigi risið hér
frá jörðu til himins. Ótal mannssálir hefir hér dreymt hinn dýrlega
draum um Guð og eilíft líf. Hér hefir himinn Guðs opnast, eins
og við Jórdan, yfir skírnarlauginni, og náð G|uðs og heilagur andi
komið niSur stigann yfir sálirnar ungu, er þríeinum Guði voru
i'ærðar í heilagri skírn. Hér hafa líifs-lindir endurleysandi kær-
leikans streymt frá krossi mannkyns-frelsarans inn i iðrandi, biðj-
andi sálir syndugra manna, er kropið hafa hér við náðarborð1
Drottins. Hér hefir hljómað kærleikans eilífa mál í boðskap
Jesú Krists um föðurinn á himnum og bræðurna á jörSu. Hér
haía menn safnast á glöðum stundiutn og átt vináttu sambönd, sem
aldrei slitna. Og hingað hafa menn leitað um fram alt, þegar
þrengt hefir að, þegar sorgirnar hafa sótt menn heim og hjörtun
flóðu i tárum. Hér hafa feður og mæður kvödd verið hinstu)
kveðju. Hér hefir Guðs hönd strokið tárin af augum ótal syrgj-
enda. Hér hefir verið hús vorra heitustu bæna.
Hús þetta, sem nú hefir staðiðl í 40 ár, táknar eilífðar-draum
og hjálpræðis-von Guðs barna í þessari bygð öll iliðin aldursár
bygðarinnar. Hún táknar sál bygðarinnar. Hinar kirkjurnar,
dætur þessarar, eru sýnileg tákn hins sama heilaga draums, sem
helgaS hefir hugarfar íbúa þessarar bygð'ar og styrkt þá i striði
lífs og dauða öll liðin ár. ,Nú er hin fyrri kynslóð að kalla öll
horfin, farin upp stigann mikia og inn í kirkju eilífð'arinnar. En