Sameiningin - 01.01.1930, Síða 19

17
sköttum og nú er raun á. ÞaÖ er ein hættan, sem fylgir rikis-
verzlun meÖ áfengi, að ímyndaður gróði, sem vitanlega er ærið
dýrkeyptur, festi fyrirkomulagið án tíllits til annara áhrifa þess,
þangað til bölið, sem af því leiðir, keyrir svo fram úr hófi, að menn
átti sig á ný.
Það sem ríður á, er að sannir vinir bindindis, sem finna til
þess hvílíkt ógnar böl áfengisverzlunin hefir verið og er, standi
á verði, og láti ekki telja sér trú um að það sé friður og öllu ó-
hætt. Hættur og erfiðleikar fylgja vínlbanni, urn það er ekki að
villast. En hættur og erfiðleikar eru að sýna sig með vaxandi
hraða undir því fyrirkomulagi, sem nú er verið að reyna hér i
Manitoba og með smá tilbreytingum í einstökum atriðum um
meginhluta Canada. Ólögleg áfengissala helst við, ríkissalan
eykst, og hættan, sem stafar af hvorutveggja fer vaxandi. Þar að
auki heldur Canada stjórn að minsta kosti óbeinlínis vernd yfir
stórkostlegri áfengisverzlun við Bandaríkin, þvert ofan í lög þar.
En ekki eru þeir, sem þá verzlun reka vandir að þvi heldur að
halda lögin heimafyrir. Komist hefir upp að mikið af áfengi,
sem undanþegið er innanríkistolli hér í Canada undir því yfir-
skyni að það eigi að flytjast úr landi, er flutt út fyrir landstein-
ana en flutt inn aftur af smyglurum til stórgróða hlutaðeigedum.
Gegn öllu þessu þarf á að halda vakandi almenningsáliti, sem
horfist i augu við ástandið og leitast við að finna ráð til bóta. Að
því er að vinna hér í fylkinu, The Manitoba League Against
Alchoholism, sem heldur þing í Grace United Church í Winnipeg
fimtudaginn þann 6. febr. næstkomandi. Hafa öll bindindisfélög
og öll félög, er hafa stuðning bindindis á dagskrá sinni, rétt til
að senda erindreka á þingið. En auðvitað leysa ekki slík þing
úr vandanum, nema þau eigi öruggan barkhjall í almenningsáliti,
sem fyrst og fremst liggur á hjarta að fá ástandið bætt. Heimilin,
kirkjurnar, sunnudagaskólarnir og daglegu skólarnir þurfa að
vera samvinnandi að því að efla bindindissemi einstaklinga. Svo
þarf löggjöfin meir og meir að mótast af anda þerra, sem einungis
líta á sanna almenningsheill, en ekki af anda þeirra ,sem fúsir
eru til þess að líta fyrst á peningalegan gróða fyrir sjálfa sig eða
fylkið en ekki á siðferðislegar afleiðingar eða kjör einstakling-
anna, sem áfengisverzlunin kemur þyngst 'niður á.
K. K. Ó.