Sameiningin - 01.09.1931, Qupperneq 20

274
líður sem hækkandi stjarna upp himinhvelfing mannlífsins og
gerist leiðarljós kristinnar kirkju urn heim allan. Kagawa hefir
tekið fagnaðarerindið gamla um krossinn í hönd sér og heimtar,
að það sé notað til þess að útrýma með því grimd og guðleysi
samtíðarinnar. Svo langt sem þekking vor nær, þá hefir Kag-
awa orðið fyrstur heimsfrægra prédikara til þess að viðurkenna
jafnaðarstefnuna (socialism) og gerast ákveðinn talsmaður
hennar. Hann verður áreiðanlega fyrstur þeirra kennimanna,
sem áheyrn fá um allan heim, til þess að áræða að halda því fram,
að Golgata sé í dag að finna í skuggahverfum borganna, í her-
búðum verkafólksins, á búgörðum öreiga bænda. Fyrir því
hlýðir nú Japan á kenningu hans; og fyrir þvi hlýSa nú þúsundir
utan landamæra Japans á hann. En ráðlegt er það svaramönn-
um kirkjunnar, sem nú sækjast æðislega eftir viðkynningu við
hann, sökum þess mikla fylgis sem hann hefir og dagvaxandi
fer, að gera sér þess ljósa grein, hvers hugar hún er, þessi nýja
sigurhetja, áður en þeir ganga á mála hjá Kagawa.
Kirkjan hefir ímyndað sér það all-lengi, að hún þrái nýja
vakning trúarinnar,—eitthvað ]mð sem hristi þessa nútíðar
veröld svo ógurlega, að hún verði fegin að skríða út úr því hýði
andvaraleysis, sem hún nú sefur í, svo sem Wesley og White-
field skóku England á átjándu öld. Til þess að því yrði fram-
gengt hefir kirkjan reynt að koma sér upp betur mentaðri presta-
stétt, bæta efnahag safnaðanna, umbæta vinnuvélar kirkjufélag-
anna. Þörf var alls þessa, og alt hefir það lagt sinn skerf til
að bæta hag kirkjunnar. En “vakningin” er ókomin enn. Og
hún kemur ekki fyr en kirkjurnar snúa sér að staðreynd þeirri,
sem gefur kraft kenningu Kagawa—]æirri staðreynd, að þessi
veröld er troðfull af aumstöddum mönnum og að boðskapur
krossins er það, að fórna lífi sjálfs sin þeirn til hjálpar.
—B. B. J.
Gamaldagskveðja til unga fólksins
(Þýðingin eftir hr. Kristján Sigurðsson)
Kona heitir Ivathleen Norris, vel þekt af mörgum skáldsög-
um, er samið hefir nýlega ritgerð um far vorrar aldar, sem nú
blasir rnest við, og þann vanda er kvenfólki og ungu fólki og
heimilunum stafar af lausung og gálausu eftirlæti. Ein af þeim
ritgerðum er hér þýdd; hefst á því að segja frá, að verzlunarfólk
í einni borg Bandaríkjanna (Kansas City) tók sig saman um að
kaupa hálfa opnu í stórblaði nokkru undir ávarp til unga fólks-