Sameiningin - 01.12.1931, Blaðsíða 34

384
Jólasálmur
Eftir Valdimar V. Snævarr, skólasijóra.
Ivom blessuð, þú nótt, sem boðar frið!
Ivom blessuð til íslands stranda.
Kom blessað, þú heilagt himnalið,
með hannbót til allra landa.
Kom, Drottinn, og set þú sátt og grið
og sendu oss helgan anda.
Það dimmir svo oft í heimi hér;
því hroki og sundrung veldur,
Og útskúfað friðarengli er,
en ofstopinn velli heldur.
—En jólanna helgi um hjörtun fer
sem hreinsandi Drottins eldur.
Þá bjóða menn fúsir bróðurhönd.
Þá birtir í hugans leynum.
Þá knýtast að nýju brostin bönd.
Þá bætt er úr sárum meinum.
Og þá er sem tengist land við lönd
í ljómandi kærleik hreinum.
En—munum þó sorgarsögu þá,
er sig vill mjög endurtaka,
og lífiö'oss jafnan lætur sjá,
ef lítum vér stund til baka:
Að vonzka og harðúð völdurn ná
og vekja oft stríð—án saka.
Þú eilífa ljós þú sálna sól,
Ó, sendu oss nýjan anda!
Gef ástúð, er grípur oss um jól,
að eilífu megi standa!
Ó, ver hverri sálu vörn og skjól,
svo voðinn ei megi’ oss granda!
—Prestafélagsritið.