Fréttablaðið - 26.03.2011, Blaðsíða 24

Fréttablaðið - 26.03.2011, Blaðsíða 24
26. mars 2011 LAUGARDAGUR24 Þ að var dimmt þetta kvöld á Egilsstöð- um í fyrrahaust og myrkrið var jafn- vel enn meira inni í íþróttahúsi sem búið var að breyta í leikhús af þessu tilefni. Fidget Feet Aerial Dance Company frá Írlandi var þar að setja á svið sýningu sína Madam Silk. Ekkert er sagt í verkinu held- ur er um að ræða blöndu af sirk- us, leiklist og dansi og sýningar- hópurinn beitir hljómfalli, tónlist og fjölbreyttum tjáningarleiðum til þess að gera sig skiljanleg- an hvar sem er í heiminum. Og hérna líka, fyrir fullu íþróttahúsi með gestum af öllu tagi sem koma til þess að sjá írskan leikdans, en í miðjum hópnum situr norskur blaða maður og ritstjóri minnsta staðarblaðs heimalands síns, Sort- lands Avisa. Öll eigum við það sameigin legt að koma þar saman til þess að kynnast frjóu og mikil- vægu menningar samstarfi þriggja héraða, Austurlands, Vesturáls í Noregi og Donegal á Írlandi. Ég kem nánar að því síðar. Hvaða erindi átti ég á staðinn? Ég var kominn heim. Ég hafði fengið styrk frá menningarnefnd Vesturáls til þess að heimsækja Ísland í fyrsta sinn á ævinni. Firð- ina, húsin og fiskinn en kannski allra helst fólkið. Og ekki síst smábæinn Eskifjörð sem minnir svo mikið á heimabæ minn Siger- fjord að ég gæti vel hugsað mér að flytja þangað. Ég veit ekki hvar ég á að byrja og hvað ég get gert við allar sög- urnar sem ég hef sagt í Sortlands Avisa en kem ekki fyrir hér. Til dæmis um hann Sævar sem rekur gistihús, ferðaþjónustu og matsölu í norsku sjóhúsi á Eskifirði. Eða um þá Sindra og Friðrik á Breið- dalsvík. Svo ekki sé nú minnst á eftirminnilega heimsókn til Mjóa- fjarðar og Vilhjálms Hjálmars- sonar, 96 ára fyrrverandi mennta- málaráðherra. Menningin er mikilvæg Ég næ heldur ekki að fjalla um öll mál en ég ætla að byrja á menn- ingunni. Hún er mikilvæg og það skilur fólk til dæmis á Djúpavogi þar sem menningin hefur verpt stórum eggum. „Fjölmargir koma hingað til þess að skoða eggin sem komu til sögunnar fyrir rúmu ári og Sigurður Guðmundsson ber ábyrgð á,“ segir Bryndís Reynis- dóttir, stjórnandi menningar- og ferðamála. En það er fleira í húfi. Djúpa- vogsbúar veðja á menningu og ferðaþjónustu á grundvelli virkrar þátttöku og upplifunar, á hið gamla Hótel Framtíð (eitt margra norskra húsa á Austurlandi) en ekki síst á að fólk flytji aftur heim á æsku- slóðir. „Stöðugt fleiri úr hópi unga fólksins snúa aftur heim á Djúpa- vog. Fólkið hélt að heiman til náms en vill nú koma heim á ný. Það er hrifið af staðnum og vill koma ein- hverju til leiðar þar,“ segir Bryn- dís. Á Djúpavogi er ýmsu komið til leiðar sem íbúarnir efast um að hefði komist á laggirnar með álverinu á Reyðarfirði í næsta nágrenni. „Nei, það hefði ekki hentað okkur. Við horfum í kringum okkur og könnum hvað þar er í boði og það er svo miklu meira. Við eigum ekki að reyna að vera annað en við erum,“ segir Bryndís. Alls staðar sem ég kem skilja Íslendingar mest af því sem ég segi á norsku. Með tímanum tekst mér líka að skilja mikið af því sem þeir segja. En fólkið býr yfir mörgum norskum einkennum. Þeir Íslend- ingar sem ég hitti minna mig að minnsta kosti miklu frekar á Norð- menn en Dani. „Það er að segja, við líkjumst ekki borgarbúunum heldur miklu frekar þeim sem búa við strendur Noregs. Við eigum margt sameigin- legt með þeim, bæði hvað skapferli og framkomu varðar. En Danir? Þeim er skítsama um Ísland,“ segir Hallgrímur Axel Tulinius, sem nú er fluttur heim til Eskifjarðar eftir margra ára veru í Danmörku. Víkingar héldu til Íslands fyrir þúsund árum. Og um þúsalda mótin héldu Norðmenn á ný til Íslands. Rótina að samstarfi Menningarráðs Austurlands og menningarnefndar Vesturáls er að finna í menningar- ráðstefnu í Norræna húsinu árið 2003. Írar komu til leiks árið 2007 og urðu þriðja hlið þessa menning- arþríhyrnings. Listafólk, rithöfundar, málar- ar, tónlistarmenn, leiðtogar úr atvinnulífinu og stjórnmálamenn hafa farið í heimsóknir, ýmist einir eða í stærri hópum. Sumir hafa fengið styrki og eru í opinberum erindum en samstarfið hefur þró- ast þannig að margir fara að eigin frumkvæði og standa að samstarfs- verkefnum með fólki með sömu hugmyndir og markmið. Á annað hundrað Vesturálsbúa hefur heim- sótt Austurland á undan förnum árum og þeim heldur áfram að fjölga. Það er þó við vanda að etja. Fjár- málakreppan lamaði Ísland en ég veit reyndar ekki hvort ég þori að skrifa mikið um hana hérna því eins og öldungurinn Vilhjálmur orðaði það: „Ég kýs helst að hugsa ekkert um hana og skil reyndar ekki hvernig þetta gat gerst.“ Niðurskurður vegna kreppu Austfirðingar finna fyrir afleiðing- unum. Fólk mótmælir niðurskurði á heilbrigðissviðinu og svo virðist sem fjarlægðin á milli Reykjavíkur og Austurlands aukist stöðugt. Afleiðinganna verður líka vart á menningarsviðinu. „Niðurskurðurinn hefur verið tíu prósent á ári síðustu þrjá árin,“ segir Skúli Björn Gunnars- son, forstöðumaður hins einstaka menningar seturs á Skriðuklaustri skammt frá Egilsstöðum. Þar stendur gamalt sveitasetur reist af rithöfundinum Gunnari Gunnars- syni löngu áður en Íslendingar fundu auðinn í sumarleyfisgestum, fiski og fjármálastarfsemi. Og þarna liggur kannski hundur- inn grafinn. Að koma því í kring sem ætti í raun ekki að vera hægt. Það hafa nú samt bæði Norðmenn og Íslendingar gert öldum saman í hinum dreifðu byggðum. „Það er mikill samdráttur í fjármagni frá bæði atvinnulífinu og opinberum aðilum svo erfitt er að finna fé til verkefna, auk þess sem áætlanir verða allar minni um sig. En þá er bara að byrja að hugsa öðruvísi, treysta á meira sjálfboðastarf og vinna saman,“ segir Signý Ormars- dóttir, menningarfulltrúi Austur- lands. „En við finnum líka fyrir ýmsu jákvæðu. Íslendingar nota nú meira af peningum innanlands en ferðast minna til útlanda. Hér kaupa þeir menningu, mat og upp- lifun,“ segir hún. Listir og menning ganga þó ekki hjálparlaust. Hvernig getum við tryggt að Íslendingar hafi ráð á frekara samstarfi? Verða Norð- menn að kosta þátttöku Íslendinga? Er hætta á að alveg verði lokað fyrir fjárúthlutanir? „Ég set traust mitt á nýjar rann- sóknir sem sýna að skapandi iðn- aður er afar mikilvægur og færir samfélaginu meiri peninga en ætla mætti. Það er reyndar góð fjárfesting að verja peningum í listir og menningu. Og svo er þetta fólki mikilvægt, það er eitt- hvað til að lifa fyrir og slaka á með, auk þess sem það færir sam- félaginu nýja og öðruvísi orku,” segir Signý. Heimurinn eitt þorp Og kannski er menningin jafnvel enn mikilvægari á krepputímum? Það áleit Skúli þegar ég hitti hann á Skriðuklaustri. „Sköpunin verður oft meiri þegar að þrengir. Og svo er heimur inn allur orðinn eitt þorp. Í dag er maður staddur í Brasilíu, á morgun á Íslandi. Og þá verður það enn meira virði að þekkja menningu sína og sögu, að vita hvaðan maður er,“ segir Skúli. Það þýðir þó ekki að hafna eigi samstarfi, kannski þó við einhvern sem er aðeins nær og tengdari manni en sá frá Brasilíu? „Samstarfið við Vesturálsbúa færir okkur fjölmargt og hjálpar okkur áleiðis í þróuninni á sviði lista og menningar. Saga okkar er um margt sameiginleg og þar eru margir samnefnarar. Þetta færir listafólki innblástur og er íbúum landanna nokkurs virði,” segir Signý. Ég vona að mér hafi tekist að útskýra fyrir einhverjum eitt- hvað um Noreg, Austurland og síðast en ekki síst Írland sem nú er komið til samstarfs. Það á að nota peninga til að lifa, ekki bara til að lifa af. Meðal annars með samstarfi sem við væntum okkur mikils af. Við fengum aðeins að kynnast því í fyrrahaust þegar Íslendingar, Írar og Norðmenn tóku höndum saman í Vesturáli með sýningunni The Edge of the Pier en bryggjusporðurinn undir- strikar einmitt böndin sem binda okkur saman: Hafið er stórt frá einni strönd til annarrar en í raun er afar stutt á milli okkar. Verk- efnið heldur áfram með sýning- um af sama tagi í Donegal og á Austurlandi á þessu ári. Og hvað mig varðar? Ég velti því bara fyrir mér hvenær ég get fundið fé og tíma til þess að heim- sækja Ísland á ný. Hvenær ég fæ næst að koma heim. Hinn fullkomni þríhyrningur Hvert er eiginlega markmiðið með samstarfi jaðarsvæða í Noregi, á Íslandi og Írlandi um lista- og menningarmál? Svarið fékk norski blaðamaðurinn Gard L. Michalsen þegar hann kom „heim“ þegar hann fór á Austurland í haust sem leið. MADAM SILK Stórkostlegt írskt sirkusleikhús sem sýndi á Egilsstöðum í fyrrahaust. ÞÓRA JÓNA KEMP, HANSÍNA KEMP OG HALLGRÍMUR AXEL TULINIUS Sneru aftur til Eskifjarðar fyrir nokkrum árum og eru alsæl þar. SKÚLI BJÖRN GUNNARSSON Forstöðumaður Skriðuklausturs vonast til þess að menningin fái að lifa þótt það harðni á dalnum. DJÚPAVOGUR VEÐJAR Á MENNINGUNA Segir Bryndís Reynisdóttir menningar- og ferðamálastjóri, hér með Gauta Jóhannessyni sveitarstjóra. VILHJÁLMUR HJÁLMARSSON Hinn 96 ára fyrrverandi ráðherra á bágt með að skilja hvað eiginlega gerðist á Íslandi. ■ Hófst árið 2003 með samvinnu menningarsamstarfsins í Vesturáli og Menningarráðs Austurlands og hefur leitt til gagnkvæmra heimsókna listafólks og menningarfrumkvöðla, samstarfs og verkefna. ■ Ungt listafólk hefur farið á milli héraðanna. Í báðum löndum hafa verið haldnar hátíðir með heimsóknum djass- og rokksveita. Tónlistarfólk hefur farið í hljómleikaferðir. Gagnkvæmar heimsóknir kvikmyndagerðarfólks og samsýningar myndlistarmanna. ■ Ferða- og vinnustyrkir fyrir listamenn og menningarstarfsemina. ■ Fræðslu- og kynningarferðir fyrir hópa sveitarstjórnarmanna og starfsfólks á menningarsviði. Vel þekkt meðal almennings í báðum héruðum. MENNINGARSAMSTARF VESTURÁLS, AUSTURLANDS OG DONEGAL Vesturáll Donegal Austurland NOREGUR ÍSLAND ÍRLAND
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.