Sameiningin - 01.11.1923, Blaðsíða 11

329
alþýðlegri ixtgáfu í kæruleysinu og ábyrgðarskortinumr
seru er eitt af skaÖlegustu einkennum samtíðarinnar.
Þessu þarf að verjast, ef vel á að fara. Þó það sé
mismunandi, isem mennirnir hafa við að stríða, og það
eigi að kenna manni að vera vægur í dómurn um aðra,
má með engu móti nota það til að svæfa ábyrgðartil-
finninguna iijá manni sjálfum. Það leggur manninum
til svo þægilega afsökun, að fallast á. þessa kenningu,
að það út af fyrir sig greiðir henni gjarnan veg, eirikum
hjá þeim, sem eru ungir og óþroskaðir. Öll heilbrigð
uppeldisáhrif þurfa þvert á móti að stuðla að því, að
styrkja manninn í að velja og hafna eftir því, er hann
veit bezt, eftir lögmáli kærleikans. Og sagan ber vitni
um það, að margur hefir fyrir áhrif kristindómsins yf-
irstigið hinar skæðustu meðfæddar ástríður, og orðið
frjáls þjónn Guðs og þess, sem gott er.
Arfgengi ræður miklu, en vilji mannsins, studdur
krafti Guðs, ræður meiru.
K. K. Ó.
Fjármál.
Ekkert félag getur haldið uppi starfi, nema gætt'
sé þess, að fjármálahlið starfseminnar sé í sem beztu
lagi. Þetta gildir um safnaðarfélög og kirkjufélög ekki
síður en önnur félög. Raunalegt er það að vísu, þegar
félög, sem starfa eiga að siðferðislegum málum, lá.ta
meira bera á peningamálunum í starfi sínu en nokkru
öðru. En hjá fjármálunum verður ekki komist, hvað
feginn sem maður vildi. Það er um að gera, að þau
hvorki skyggi á það, sem á að vera aðal atriðið, né
lendi í vanhirðu vegna þess, að þeim sé ekki réttur gaum-
ur gefinn.
Þetta þarf að hafa fyrir augum í kirkjufélagi voru.
Aðal málefni þess er kristindómsboðskapurinn, sem
það er stofnað til að bera fram í orði og verki, eftir þvi
sem frekast er unt. Ekkert má draga úr því eða á. þaö
skyggja, að þetta málefni eitt gefur kirkjufélaginu til-