Sameiningin - 01.01.1917, Blaðsíða 29

347
Galatamanna (5. kapj, “og þau eru: fjandskapur, deilur, metning-
ur, reiSi, eigingirni, tvídrægni, flokkadráttur, öfund—Og til
Rómverja skrifar hann f8. kap.): “Hyggja holdsins er fjandskapur
gegn Guöi, meö því þaS lýtur ekki lögmáli Guös, enda getur hún
það ekki.” Af þessu getum v'ér ráöiö, hvað Páll heföi úrskuröaö
um framferöi kristnu þjóöanna.
Spurning.—“Þá er 10. vers í 1. kap. Þar kemst Páll svo að
orði: ‘Og væntiö nú sonar hans frá himnum, sem hann uppvakti
frá dauöum, Jesú, sem frelsar oss frá hinni komandi reiSi’. Er hér
átt vi'S það, aS vænta guðssonar í hjarta sitt, eSa meS öSrum orSum
aS vænta, aS GuSs heilagi andi veitist fyrir Jesúm Krist, svo aS þeir
frelsist frá hegningu. ?”
Svar.—Kristnir menn vænta ekki guSssonar, eSa anda hans, inn
í hjarta sitt, fyrir þá sök, aS frelsarinn býr nú þegar meS anda sín-
um í hverju kristnu hjarta, eftir kenning postulans. Menn vænta
ekki þess, sem oröiS er, heldur hins komanda. Kenning Páis er
skýr og tvímælalaus um þessa íbúS sonar og anda í trúaSri sál:
“Sjálfur lifi eg ekki framar, heldur lifir Kristur í mér,” ritar hann
Galatamönnum (2. kap.J; og fyrir Efesusmönnum segist hann biSja,
“aS Kristur megi fyrir trúna búa í hjörtum þeirra” ("3. kap.J; meS
öSrum orSum, aS trú þeirra haldist, svo aS Kristur búi þar áfram.
Til Rómverja ritar hann þetta (8. kap.J: “Hafi einhver ekki anda
Krists, þá er sá ekki hans. En ef Kristur býr í ySur, þá er líkaminn
aS sönnu dauSur vegna syndarinnar, en andinn líf vegna réttlætis-
ins.” Hver, sem ekki hefir þegar tekiS á móti Jesú meS anda hans
inn í hjarta sitt, hann er alls ekki kristinn maSur; hann er annað
hvort enn ókominn til trúarinnar, eSa þá fallinn frá henni aftur—
þaS er kenning Páls, hér og annarsstaöar. Sannkristinn maSur
væntir því ekki frelsarans í þeim skilningi, sem spurningin felur í
sér. Nú hrósar postulinn einmitt Þessaloníkumönnum fyrir þaS,
hv’e vakandi þeir sé og einlægir í trúnni. Þessi von þeirra, sem
postulinn talar um, er því ekki von eftir frelsaranum inn í hjartaö
Cþ. e. von eftir sinnaskiftumj, heldur hin mikla eftirvænting allrar
postulakristninnar eftir sýnlegri endurkomu frelsarans.
Spurning.—“Vofir ekki ætíS hegning yfir sérhverri synd, í
hverri helzt mynd, sem syndin er?”
Svar.—Vissulega, svo framt aS syndin sé ekki fyrirgefin; en
fyrirgefningin kemur fyrir Jesúm Krist.
Spurning.—“Er líklegt, aS Páll hafi búist viS því, aS þeir menn,
sem hann talar um í bréfinu, yrSi lifandi á dómsdegi, þegar Jesús
kæmi aS dæma alt mannkyn?”
Svar.—Kristnir menn bjuggust v'iS því yfirleitt á postulatíS-
inni, aS Kristur myndi koma skjótt aftur. Sjá þaS, sem sagt er hér
á undan, í sambandi viS Selkirk-bréfiS. Hvort postulinn hafi sjálf-
ur búist viS því, aS Kristur kæmi í tiS þálifandi manna, er ervitt aS
segja meS vissu; en hitt er víst, aS hann neitaSi því ekki, aS svo