Faxi - 01.12.1982, Side 66

Formaður og aðstoðarkaupfélagsstjóri taka á móti forstöðumanni teiknistofu
Sambandsins, Gunnari Þ. Þorsteinssyni, en teiknistofan sá um hönnun bygging-
arinnar. (Ljósm. Heimir Stígsson).
unarhússins. Hann þakkaðieinnig
meðeigendum fyrir ágætt sam-
starf. Hann óskaði félagsmönnum
kaupfélagsins svo og öllum Suð-
urnesjamönnum til hamingju með
þennan áfanga á verslunarsvið-
inu. Kjartan P. Kjartansson þakk-
aði fyrir hönd meðeigenda og
færði fram árnaðaróskir til íbúa
Suðumesja með þetta glæsilega
mannvirki.
Stærð hússins er að grunnfleti
2330 ferm. Kjallari er rúmir 80
ferm og ris rúmlega 300 ferm. í
kjallara eru kælivélar og aðrar
leiðslur, svo og geymsla. Á grunn-
hæð er lager, verslunaraðstaða
og kjötvinnsla og í risi starfs-
manna aðstaða, lofthreinsitæki og
kaffitería, sem enn er ekki fullbú-
in og svo geymslur. Eins og
framangreindar tölur bera með
sér, er þetta gríðarmikið hús.
Byggingarstjóri og byggingar-
meistari hafa sýnt lofsverðan
dugnað við að Ijúka þessu verki á
svo stuttum tíma, sem raun varð á.
Þó að allt vinnuskipulag hafihvílt á
þeirra herðum er Ijóst að þeir hafa
átt gott samstarf við hina ýmsu'
verktaka, sem lögðu byggingunni
til þá mörgu verkþætti er gera
haug af byggingarefni að höll —
allir virðast hafa lagt metnað sinn í
að Ijúka þessu verki fljótt og vel.
Það er líka nokkur metnaður
okkur Suðurnesjamönnum að
hinn gamalkunni Keflvíkingur
Gunnar Þorsteinsson, forstöðu-
maður Teiknistofu Sambandsins,
skuli hafa lagt til hugmyndir að
þessu stærsta verslunarhúsi hér á
Suðurnesjum.
Húsið er all frumlegt að útliti og
einnig eróvenjulegt að afgreiðslu-
salur sé með þeim hætti sem hér
er — meðfram háu risi koma hlið-
arvængir með sléttu þaki — þar er
bjart og hæfilega hátt undir loft,
risið er hinsvegar opið frá gólfi upp
í mæni — það er einnig bjart og
lofthæðin færir manni tilfinningu
um að heilnæmara og betraloftsé
í þessum afgreiðslugeim en
venjulegt er í mörgum stórversl-
unum. í verslun þessari mun fást
flest það er fólk þarf til daglegra
þarfa eins og vera ber í stórmark-
aði. Bílastæði eru mjög rúmgóð.
Faxi óskar Kaupfélagi Suður-
nesja til hamingju með þettaversl-
unarhús.
Jóla-
kveðja
Hér birtist þakkarljóð til Duus-hjónanna í Keflavík fyrir árlegar jólatréshátíðir, sem þau héldu börnum í
Keflavík og Njarðvíkum, um árabil. Mun síðasta jólatréskemmtunin hafa verið haldin 1918, sú fyrsta laust
eftir aldamótin síðustu.
Þakkarljóðin orti Ágúst Jónsson, hreppstjóri í Keflavík og Njarðvíkum, og síðar skólastjóri í Keflavík, um
árabil.
Fyrir nokkrum árum birtist þetta Ijóð í jólablaði Morgunblaðsins og var þar tileinkað Guðmundi Guð-
mundssyni.
Halldóra Ólafsdóttir, gamall Keflvíkingur, er fluttist héðan um 1920 og er nú búsett í Hafnarfirði, skrifaði
eftirfarandi til VELVAKANDA MORGUNBLAÐSINS:
„Þið færíð okkurlíf
ogljós...“
Halldóra Ólafsdóttir skrifar:
„Velvakandi!
Má ég biðja yður um að koma á
framfæri leiðréttingu á missögn í
grein, sem birtist í jólablaði Morgun-
blaðsins. Greinin fjallaði um jólatrés-
skemmtun þá, sem Duus í Kefiavík
hélt bömum þessa sjávarþorps.
Ég er fædd í Keflavík og ólst þar
uþþ til 12 ára aldurs, og man því vel
þessar sælustundir lífs míns, sem
þessar jólatrésskemmtanir voru.
Greinarhöfundur fer með erindi úr
Ijóði, sem sent var Ólafssen kaup-
manni með þakklæti frá bömum
þessa þorþs. Kvæðið orti Ágúst
Jónsson, þáverandi hreppstjóri og
síðar skólastjóri, en ekki Guðmund-
ur Guðmundsson, eins og í greininni
stendur. (Hann kom til Keflavíkur
löngu síðar). Erindið er líka rangt
með farið og vantar í það heila Ijóð-
Itnu.
Rétt er það svona:
,,Þið færið okkur líf og Ijós
og lífgið hverja jólarós.
sem blundar undirís og snjá
við ægidjúpin blá.
Við gleymum kulda, hreti og hriö
og hraéðilegri vetrartíð
er Ijósakrans í laufi hlær,
sem Ijómar undurskær. ‘ ‘
Ágúst Jónsson.
Ágúst Jónsson var gagnmerkur
maður, skáld gott, og einn sá Ijúfasti
og góðviljaðasti maður, sem ég hef
kynnst.
Óteljandi erfiljóð orti Ágúst eftir
látna samferðamenn og öll vonj þau
þrungin góðvild og samúð.
Þætti mér fara vel á því, að verð-
andi minjasafn Keflavíkur héldi til
haga þessu kvæði. Mér er kunnugt
um, að dóttir Ágústs, frú Anna
Ágústsdóttir, sem býr við Öldugötu í
Reykjavík, á Ijóðið í handriti föður
Jólakveð ja til Duus-hjónanna og síðar Ólafssen-
hjónanna frá bömunum í Keflavík og Njarðvíkum.
Lag: Ó, blessuð vertu sumarsól.
Þiö færið okkur líf og Ijós,
og lífgið hverja jóiarós,
sem blundar undir ís og snjá
við ægisdjúpin blá.
Við gleymum kulda hreti’ oghríð
og hræðilegri vetrartið,
er Ijósakrans í laufi hlær,
sem Ijómar undur skær.
í barnsins sál er fólgið fræ,
í fyrsta vorsins morgunblæ,
það blómgast, verður voldugt tré,
þar vinir finna hlé.
Á greinum þess sin Ijúfu Ijóð
mun lóan syngja um kveldin hljóð
og glæða öllum gleði þá,
sem gleðja börnin smá.
Þið munið okkar auðu strönd,
sem ægir réttir kalda hönd.
þar raddir óma yfir höf,
frá okkar feðragröf.
Við eru fátæk, ofur smá,
en okkar dýpsta hjartansþrá,
skal berast ykkur, bljúg og klökk,
með blænum, hjartans þökk.
Með söngvaklið vors sögulands,
við sendum þennan Ijóðakrans,
til ykkar yfir svalköld sund,
er silfrar máninn grund.
Við leikum okkur Ijósin við
í iéttum dans og gleðiklið.
og árnum ykkur heilla ’ og hags
til hinnsta sólarlags.
Ágúst Jónsson
frá Höskuldarkoti Njarðvíkum.
síns, og myndi vafalaust láta það af
hendi.
Annars þakka ég greinarhöfundi
fyrir þessa samantekt, og hafði
ánægju af að lesa um þetta á helgum
jólum.
Meðþökk
Halldóra Ólafsdóttir."
FAXI - 246