Búfræðingurinn - 01.01.1934, Blaðsíða 50

Búfræðingurinn - 01.01.1934, Blaðsíða 50
48 III, BÚf .járræktartilraunir. 1,ffóðrunartllraunir gerffar a’5~Hvanneyri vet-grna 1921-1927» Til- raunir þær,sem lier1 skál' skyrt fra,liafá"all'ar verið geröar rneð ær,og ánum var aídrei beitt rneðan tilraunirnar stóðm yfir.Ályktanir,er dra^ a má af tilraununuiji,og sem síðar verður vikið að,gilda ])ví eðlilega eingöngu fyrir ær í innistoðu. Við framkvamid fóðrunartilraunanna var fylgt hinni s.n. flokka- aðferð.Er henni lýst í ö.-4.hefti,37-árgangs "BÚnaðarritsins"^bls. 288-290. Tilraunaærnar voru aldrei hafðar yhgri en 2 vetra ,né^eldri en^ vetra.Oftast voru hafðar 8 ær í flokki,en þó var stundum út af þvi brugðið vegna lasleika^ánnm.Tilraunirnar byrjuðu venoulega seinni hluta janúar og enduðu í apríl.Tilraunaærnar voru hafðar í serstöku húsi.Króm og garða var skift i hólfsvo að hægt væri að halda hverjiun flokki og foðri hans út af fyir sig. Hey var vegið daglega og gefið tvisvar á dag.Kjarnfóður#var aðeins gefið einu sinni á dag.Stærð kjarnfóðurskammtanna var fastakveðin aður en tilraun byrjaði,en heyfóðrið ekki.Alltaf var leitast við að hafa fóðurmagnið sem næst viðhaldsfóðri.en vegna þess að heyið var mis.jafnt að gæðum fra ári"tii árs ,yarð eloki akveðið fyrirfram hve mikið biarfti af því.hetta kom þó bráðlega í .ljos,eftir að undirbun- ingsskeið var byrjað og farið var að ve^a ærnar,en það var alltaf gert einu sinni í viku 'og ávalt á sama^tima dags.Vatn fengu ærnar eftir vild og var séð um að jpær gætu nað til þess hvcnær sem^var. Aðalmarkmið tilraunanna var að finna.hve mikið byrfti af ymsmi innlend.um fóðurte'gundum, einkum kjarnfóðrT.'í eína~foðureiningu(T kg býggj.Tilraunir voru Reroar' m~eð"bessar' foourteguhdirsS^arhoy, sildar- Tr\ n I rt n "1 •+— r\ n I #1 \r. , r\ fH 1 *1 n n YYI VT X-n 1 T* í'\ T' \T V* O 1 I I . "f 'K í-1 A m _____ _____ _____t____ synishor__ _____ unnar.Niðurstöður fóðrunartilraunanna,um hinar ýmsu foðurtegundir, gili&a að sjálfsögðu því aðeins,að þær hafi svipaða efnasamsetningu og fóðrið,sem notað var við tilraunirnar. Hér skal gefið stutt yfirlit yfir^árangur tilraynanna: a. Af starheyi barf 2,8-3,2 kg í fóðureiningu,eftir þvi hve ve1 heyið er verkað. b. Af síldárm.iöli þarf 0,8 kg í hver.ja foðureiningu. ^ c. Af saltaðri hafsild þa'rf hTu.b. kg i hverja foðureiningu, miðað vi”ð áð- dagskámmtur- ærinnar se 0,1" kg,enda ekki raðlegt að’"g'é'fa meira. d. Af fiskim.jöli þarf 1,1-1,25 kg i hverja fóðureiningu. e. E’ins og verðlagi er háttáð núcl^^T^verðúr "foáuroiningin að jafn- aði ódýrari í sil'darmjöli en x nokkrum oðrum af kjarnf6ourtegundnri peim,seiri haita .verið atbugaðarCrÚCTijöl,soltuð hafsilá og fTskimpjoT)*. Stundum mun þó vera"hægt að fa sild með svo lágu verði,að íóðurein- ingin verði þar ódýrari en í síldarmjöli.^ f. EÓðureiningin mun að jafnaði vera ódýrari í sæmilega verkuðu starheyi. en~T' kjarnfoðrí .hessvegna Förgar sig ekki að gefa am,í' inni- stoðu,kjárnfÓður með st'ararheyi,ef nægilegur forði er til af því sasmilega verkuðu. g. Viðhaldsfóður ærinnar er h.U.b. 0,44 fóðureiningar á dag fyrir hver To !bg""Ií,faná.i þungá. 2. TeitaftilraunTr með ær. Veturna 1927-1929 voru gerðar beitar- tilraunir með ær að Délldartungu og Grund^í Borgarfjarðarsýslu og vet- urinn 1929 einnig að^Hrafnkellsstöðum í Mýras.Tilgangur þeirra var einkum^sá að athuga áhrif síldarmjölsgjafar með lettu heyi og beit, hve stóra skammta skyldi gefa og hve mikið hey mætti spara fyrir álcvcð inn £unga af síldarmjöli.Veturna 1927 og 1928 fékk einn tilraunaflokk- ur rugmjöl með heyinu í því skyni að bera það saman við^síldarmjölið. Á öllum tilraunastöðunum er beit talsvert notuö,en þó langmest á Hraf^kellsstöðum.Haglendið þar er brok-og kvistflóar.Aö Grund er beitt a skogivaxnar hlíðar og mýrasund,en í Deildartungu var haglendi til- raunaanrxa einkum mýrarflóar. Efnagreiningar voru gerðar af beitargróðr:' og reynd-ist hann að^innihalda mjög lítið af moltanlogun oggjahvítuefn- um eða pr.,kg sem hér segir:Deildartungu 1,9 g,Grund 4,4 g,Hrafnkells- staðir 1,4 g. Hey það sem notað var vio tiíraunirnar að Deildartungu og Brund var sambland af mýra-og valllendisgróðri(ca.3/4 hlutar mýrar- stör),sinulaust og yfirleitt vel verkað.Að Hrafnkellsstöðum var notað vel verkað brokhey í eins árs sinu,en hennar gætti lífcið í heyinu.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Búfræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Búfræðingurinn
https://timarit.is/publication/696

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.