Búfræðingurinn - 01.01.1934, Blaðsíða 12

Búfræðingurinn - 01.01.1934, Blaðsíða 12
lo boraðar eru holur fyrir sprengiefnið. K'-ú aðf erð krefst uiunst af sprengiefni,en aftur er nokkur fyrirhöfn við boruninu.Hvort meta ber: meira,er komið undir verði á sprengiefni og vinnu.A.lgengast mun,að nota gr,~j6tborun við sprengingar.Eru holurnar meitlaðar^msð járni, er hefi.r h’erta egg,en sé um mikið að rœöa er borað með prýstilofti og telja Norðmenn það 12 sinnurn f|jótieg-ra.Hversu mikiö maðurinn borar á dag fer eftir hörku grjótsins,geeðum borsins og dugnaði mannsins. Norðmenn telja raeðal-dafesverk að bora 3,3,m,en senniiega er ísleneka blágrýtið harðara en norskt grjót og.tel ég varla ráðlegt að ætla meira en 1,3,o m i lagsverk,miðað við lo klst. og tínakaup.Svarar pa.ð til lo steina,ef meðal-lioindýpt er 15-3o er lagt ofaná,telja Norðmenn,að þuríi 0,5 kg Darf að vera í hver,jnm hrepp á landinu e og ÍTændur gætu lextáð tTl,er' ávalt að eigs stakan^að mannabústö öum beit að cm . af ieir ) nokkuð af sprengiefni,því að bað.Það þarf að verá á þurrum he^ar sprengiefnið i fyrir 1 mOgrjót. ___maður, sem kami að sprengý "þyrftu á þvi aT LaldáiTíIFí Kann vont er fyri.r hvern ein- taðjhelzt nokkuð frá i.nkum þörf,að er vildu læra af a, m. k. 1 eða sjá uiii he1zt einnig a ð vve.ri a og emnig :. fvil ik. væru bví manni úr hverjum hrepp, er tæk.i síðar að ser sprengingar í þeim,hreppi.Á sl.íku námskeiði þyrf'ti kenna að herða grjótbora,því að -það er talsvert vand:. námskeið þyrftu ekki að' standa yfir nemá í örfáa dagf ekki kostnaðarsöm. Grjótnám síðustu ára hefir alls á landirru verið 2o-3o þús. . £að veltur því að miklu,áð betta verk sé framkvsstót með viti,þannig að það verði sem auðveldast og ódýrast.Reynið sprengiefnið og vitið hvort það ekki uppfyllir baðar þessaí kröfur. Gu ðmun duf J 6 n s s o n.. Sprenging skurða. í Noregi tíðkast páð "nökkuð'" á'ð" gera skurði-með sérstoku skurða- sprengiefni .Tvívegis hefir betta sprengiefni verið reynt iiér á landi í sambandi við búsahaldasýninguna 1921 og^á Hvanneyri 1932.(ho má vera að fleiri hafi reynt það,þótt ekki sé mér það kunnu^j.)Sprengi- efni þett'a flyzt í loo gr patronum og kostar hvert kg 4-5 kr. eða 4o-5o uurar hver patrona.Skal nú s.kýrt frá reynslunni héðan frá Hv. s Fyrst stungum við fyrir skurðinum.Síðan, gerðum viö holur í mið- línu hans,þar sem patronurnar skyldu setjast í og reyndist. hæfilegt að hafa 45 cm millibil á milli þeirra. Dýpt þeirra þarf að fafa efti.r skurð^reiddinni,þannig aö holudýptin sé um það bil /6 af skurðbreidd- inni eða urn 35 cm fyrir 2ja m breióan skurð.Patronurnar eru siðan settar niður í holurnar og,jarðvegi þjappað varlega að þeim eða vatni helt í holurnar.Ikveikjupráður er(leiddur í eina palronuna,sama hver þeirraAþað er, og kveikt í.Þegar hún springur verður við það svo mik- ill þrýstingur, að sú næst'a springur og svo koll af kolli og má þannig okkur vera urn 6o cm,én a Vifilsstöðum 1921 er uppgefln So cm aypr, iþatronurnar voru þar með 4o cm millibili.Okkur tokst aö sprongja 3ja m br. skurð,en höí'ðum þá holudýptina 5o cm. 1' 11 þess að sprengja 1 m3 úr skurði re.yndist okkur þurfa 2-2/2 patronu ~eð'a seni svafar' nálægt 1 kr'." virðT.Rr"það þvi 'tll-mlki'ð dýr- ara en l.iandgroftuf og' þáð jafnvél þótt tekið sé tillit til þess,að jöfnun ruðnings er talsvert minni on þegar skuroi.r eru handgrafnir. Jarðvégunhn hér var mýrarjarðvegur, en verið getur . að þar ,sem vont er að grafa muridi sprengingin borga sig betur,um það er ekici liægt að segja. Sprehgielniö losar skurðbotnlnn al'L-langt niður og gæti þv.í verið Hehtugt ád hleypa vaéni" i skuröTnn eftir sprenginguna og láta bað ryð ja hinum lausu jarðefhiim ’burtu.U’ndir slíkum kringumstæðum mæla Norðmenn alveg sérstaklega með skurðasþrengingu.Hygg ég,að#það geti oinnig(komið til greina sumstaðar hér a landi,Ne hægt að fá sprengi- efniö odýrur en her er gert ráö fyrir getur komio til mála að nota það eða ef vinna er m.iög dýr. „ A , ,. - Y J ° ,y \ Gudmundur Jonsson. *
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Búfræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Búfræðingurinn
https://timarit.is/publication/696

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.