Morgunn - 01.12.1938, Blaðsíða 109

MORGUNN
233
ferli (karakter) hans, heilbrigðisástand, hæfileika o. fl. með hinni
mestu nákvæmni, eins og hún sannaði við umrætt tækifæri.
Fróðlegt væri að frétta um menn hér á landi, sem gæddir kynnu
að vera sérstakri skygni á blik manna eða dýra.
Nýtt barna Lesendum Morguns er allvel um það kunnugt,
. ,. , hvað barnalærdómskverin hafa, kynslóð eftir
lærdomskver. , ■ ,
kynsloð, kent Islendingum um tilveruna eftir
dauðann, því að Einar H. Kvaran rakti það efni eitt sinn svo
rækilega í ritinu. Síðan hefir þó bætzt við enn eitt kverið, eftir
síra Þorstein Kristjánsson 1 Sauðlauksdal. Að gerðinni er það frá-
brugðið hinum eldri, því að það er lítið annað en tilvitnanir í ritn-
inguna, flokkaðar undir fyrirsagnir, sem eru lyklar að köflum og
greinum. Frá leikmanns sjónarmiði er prýðilega á þessu haldið,
og í fyrsta skifti er hér nú á íslenzku ,,kver“, sem skemtilegt er
að lesa. Góður siður er það, sem höfundurinn fylgir, að vitna iðu-
lega til sálmabókanna (aðalsálmabókarinnar og viðauka Haralds
Níelssonar), en vel hefði mátt bæta þar við Barnaversunum. Þetta
ætti að geta orðið til þess, að börnin lærðu eitthvað af þeim
sálmum og versum, sem á er bent, en nú er of lítið um það, að
ungmenni læri ljóð, andleg og veraldleg.
Það, sem einkum veldur því, að hér er vakin athygli á kveri
þessu, er kenningar þess (þ. e. a. s. kenningar Nýja testamentis-
ins) um framhaldslífið. Þær eru í fyllsta máta í samræmi við það,
sem spíritistar hafa ávalt kent.
Væntanlega verður þessi litla bók kærkomin prestum og kenn-
urum, en þó einkum foreldrum. Fráleitt er hún fullkomin, fremur
en aðrar bækur, og mun þannig mega benda á mikilsverð atriði
borgaralegs lífs, sem þarna eru ekki sérstaklega rædd, og eins
verður það vitaskuld lengi álitamál, hverja ritningarstaði eigi að
láta hafa forgöngu þar sem fátt eitt verður tekið. En varla verður
því neitað, að undirstaðan hafi verið vel lögð, og þá er auðveldara
að bæta um í síðari útgáfum.
v Hingað til hefir það því miður verið svo, að
1 ?r er gU sálarrannsóknirnar hafa ekki átt höfuðvígi sín
en i Görðum. , og þegar Háskóli íslands snemma
á þessu ári gerði Sálarrannsóknafélaginu tilboð um húsnæði í hin-
Um nýju húsakynnum sínum, töldu margir, að þar hefði sérstakt
íslenzkt frjálslyndi enn eitt sinn sannað sig. Án þess að gert sé
altof mikið úr dæminu, er því ekki að neita, að víst var þetta
háskólanum til sóma. En misskilningur er það, ef menn ætla, að
þetta hefði ekki getað átt sér stað við aðra háskóla, því að þeir
taka nú sumir beinan þátt í sálarrannsóknunum. Einlcum mun þetta
e'ga sér stað um suma háskóla í Ameríku, sem um langt skeið hafa