Morgunn - 01.12.1986, Qupperneq 49

gömlu kenningunum sem líktust Chi’i og Prana birtst, að
þessu sinni í uppgötvunum Múllers.
L-sviðið
í kjölfar verka Mullers byrjaði Dr. Harold Saxon Burn,
leiðandi prófessor í líf- og líffærafræði við Yale háskól-
ann, þrjátíu ára rannsóknir á lífsorku, ásamt Dr. L. J.
Ravits geðlækni. Þeir unnu brautryðjandastörf á sviði
rafsegulfræði í manninum og plöntum. Uppgötvanir þeirra
gerðu ráð fyrir að allar lífsheildir væru í eðli sínu rafsegul-
fræðileg kerfi og að allt líf svaraði rafsviði innan og utan
gangverks þess. Þeir uppgötvuðu að sérstakir stofnar og
tegundir höfðu sína sérstöku spennusvið og hvert þeirra
sýndist hafa einstök rafsegulsviðseinkenni. Þessi mynstur
voru kölluð L-svið eða lífssvið. Burr og Ravitz tengdu
styrkleika rafsegulsviðsins eða L-sviðsins við tilfinningar,
heilsuástand og aldur. Rannsóknir tengdu truflanir við
minnkun L-sviðsins. Þær truflanir sem rannsakaðar voru,
náðu allt frá magasári til krabbameins, þar sem glögglega
kom fram munur á L-sviði veiks manns og heilbrigðs. Ein
niðurstaðan skýrði að egglos hjá konum og ákveðnum
lífsheildum sem hafa egglos er hægt að fylgjast með í raf-
sviði, jafnvel frá fingrunum. Þó engin bein tengsl séu á
milli eggloss og fingra.
I grein Davits „Bioelectric Correlation of Emotionals
States“ skirskotar hann til ,,rafsviðsfalla“ í andrúmsloft-
inu, sem dæmi frá sólinni og tunglinu og áhrifum þeirra á
lifveranna.
„Á manninn“ segir hann „vex spenna stöðugs ástands
við fullt og nýtt tungl, venjulega á undan og eftir tungldag,
Þ- e. 24—72 tímum“. Maðurinn sýnir ekki aðeins einkenni
rafsegulssviðs, heldur virkar það svið inn á ríkjandi ein-
kenni rafsegulssviðsins í umhverfi hans.“
Þýtt úr „Rainbows of Life" N.Y. Harper & Row 1978
Sigurbjöm Svavarsson.
MORGUNN
47