Morgunn - 01.12.1986, Síða 82

V. Fjarsynjun er eðli vitundarinnar
1- Sýngjafi og sýnþegi.
Hér er um sérstætt atvik að ræða, fjarsýn, þar sem Aðal-
heiður sér bifreið fasta í aur og tvo pilta, og þekkir að ann-
ar þeirra er Sigurður sonur okkar. Það, að hún sér aðeins
tvo, en ekki þrjá, gæti bent til raunveruleika þeirrar kenn-
ingar dr. Helga Pjeturs, að f jarsýnir gerist með þeim hætti,
að sjáandinn sjái með augum annars aðila, sýngjafa, sem á
sömu stundu er að horfa á það, sem sjáandinn skynjar. —
Sýnir ýmsar eru algengar, en sjaldgæft að hægt sé að rekja
þær til ákveðinna samtímaatburða og til ákveðinna manna.
Heimurinn er fullur af fyrirbærum ýmiskonar, eða rétt-
ara sagt, óskýrð og vandskýrð fyrirbæri eru alltaf að ger-
ast, og það eru einmitt sjáendur og annað næmt fólk, sem
slíkt getur skynjað. Og slíkt fólk er miklu fleira en vitað er
um.
Það er eðli vitundarinnar, að skynja það sem í fjarlægð
gerist. Fjarhrif og fjarsambönd gerast daglega hjá flestum
mönnum. Alla dreymir t. d. og draumar flestir eru atburð-
ir sem i fjarlægð gerast.
2. Viðurkenning f jarhrifa mundu leiða til breytinga
á liögum mannkyns.
En enn eru fjarhrifamöguleikar ekki að fullu viður-
kenndir. Hér þyrfti breyting á að verða. Sú breyting gæti
meira að segja orðið upphaf algjörrar stefnubreytingar á
öllum högum mannkyns.. Ef almennt yrði vitað hvert leita
skyldi þeirrar orkuumögnunar og aukinnar vitkunar, sem
svo mikil er þörfin á, yrðu á fáum árum meiri breytingar
til batnaðar á högum mannkynsins en orðið hafa á öllum
öldum áður. Hér yrði þá sú breyting, er sköpum mundi
ráða, og svo lengi hefur verið vonast eftir.
Flutt á fundi í Sálarrannsóknarfélagi
Hafnarffaröar 1. mat 1985.
QQ MORGUNN