Bankablaðið - 01.12.1942, Side 30

2
BANKABLAÐIÐ
Að þessu sinni hefir Bankablaðið orðið síðbúið til
heimangöngu. Hafa orðið á vegi þess ýmsar tálmanir á
jólaföstunni. Ég hóf undirbúning að útkomu blaðsins í
byrjun desember, i tómstundum frá margvíslegum störf-
um. Mér var strax Ijóst, eins og raunar áður, að desember
er annamesti tími í prentsmiðjum og ekki sízt nú í stór-
streymi peningaflóðsins. Kapp og ákefð blaða- og bókaút-
gefenda fær fyrst verulega útrás í desember þegar komið
er í eindaga að koma prentuðum söluvarningi á jóla-
markaðinn. Til þess að vera ekki í vegi þessara áhuga-
sömu athafnamanna, sem sumir hverjir jafnvel vaka dag
með nóttu eftir myndamótum aulýsendanna fyrir „sitt“
blað, kaus ég frekar að fresta útkomu blaðsins í nokkra
daga og reyna þá um leið að láta það líta betur út og
geyma meira og gagnlegra efni.
Ég er þó engan vegin ánægður. Um efni blaðsins
vil ég segja þetta. Það er of fátæklegt. Enginn jólamat-
ur, aðeins hversdagslegur blaðamatur. Ég hefði kosið
blaðið margfalt betra. En eins og blaðið er nú búið verð-
ur það að staulast af stað, og taka þeim kveðjum, sem
á það verður kastað.
Aðeins örfáir bankamenn skrifa í þetta blað, kann
ég þeim þakkir fyrir góða liðveizlu. Aðrir, sem ég hefi
leitað til, verða vonandi með næst. Ef ritstjóri blaðs-
ins á einn að annast samning velflestra ritgerða er hætt
við að fáir verði fúsir til þeirra starfa og hætt er einnig
við, að blaðið verði of einhliða og meira til leiðinda en
fróðleiks og ánægju eins og því var uppliaflega ætlað.
Ég vil þó vekja athygli á grein Þorsteins Jónssonar
bankafulltrúa um endurminningar frá fyrstu starfsár-
um hans í Landsbankanum.
Það væri ánægjulegt lestrarefni, ef að fleiri af eldri