Bankablaðið - 01.12.1942, Blaðsíða 58

30
BANKABLAÐIÐ
Miljóna þjóðir sameinast gegn dýr-
tíð. Hér er blásið í segl dýrtíðarinnar.
Ef að þjóðin vaknar ekki til umhugs-
unar og stefnubreytingar í dýrtíðar-
málunum nú þegar getur svefn hennar
orðið og langur.
Ein þeirra tillagna, er fram hafa
komið, til þess að ráða bót á dýrtíðinni,
er um lækkun á grunnkaupi opinberra
starfsmanna og fastlaunamanna hjá
öðrum stofnunum, er ríkinu að ein-
hverju koma við. Hefir herra forstjóri
Jón Árnason minnst þessa og telur að-
kallandi nauðsyn.
Launamenn eru yfirleitt fátækir
menn með lítið fé milli handa. Mánaðar-
laun sumra ná stundum tæpast saman.
Hinir sem betur eru launaðir hafa kom-
ist í þá aðstöðu fyrir aldurs sakir og
hæfni við þau störf, sem þjóðfélagið
hefir falið þeim. Með g’engislækkun
1939 tóku allir launamenn möglunar-
laust á sínar herðar kauplækkun þegar
tilraun var gerð til þess að bjarga
sjávarútveg þjóðarinnar. Á árinu 1940
tóku fastlaunamenn enn við kauplækk-
un með því að fá ekki fulla dýrtíðar-
uppbót á laun sín. I upphafi árs 1942
fengu flestar stéttir stórum bætt launa-
kjör, opinberir starfsmenn fyrst á
miðju ári. Ennfremur eru mörg dæmi
þess að menn hafa gengið úr þjónustu
ríkis- og ríkisstofnana af þeirri ein-
földu ástæðu að betri kjör voru í boði
en ríkið bauð.
Launþegar hafa sannarlega orðið að
neyta lakasta réttar við matarborð
stríðsgróðans. Það væri því lægst á
garðinn ráðist ef að fyrst ætti að taka
þura brauðið frá þeirri stétt.
Lækning dýrtíðarinnar er nauðsyn-
leg. Launþegar fagna henni engu síður
en aðrir þegnar. Höfuðorsök dýrtíðar-
innar er verðlag innlendra vara. Þar
þarf lagfæringar við. Ekki þó þannig
að bændur komist á vonarvöl eins og
lagt er til um launþega. Mætti ekki
t. d. strika yfir allan útflutning á kjöti
og nota áætlaðan styrk til lækkunar á
verði á innlendum markaði? Ennfrem-
ur mætti ef til vill með skattjöfnun
færa niður verðlag. Þá myndi vísitalan
lækka verðlag og vinnukaup minnka að
krónutali, en verðgildi peninganna vaxa
og hagur alls almennings með nýju lífi
í atvinnulíf þjóðarinnar.
Sameiginlegt átak allrar þjóðarinn-
ar að spyrna fæti og veita viðnám vax-
andi dýrtíð samfara lausn vandamála
með djörfung og dug er henni lífsnauð-
syn. Það verður að vekja á ný trú á
verðgildi íslenzkra peninga. Afla meira
en til daglegrar eyðslu. Safna í korn-
hlöður. Kasta þeirri trú að betra sé
að eiga glerkýr en gilda sjóði.
Kynningarkvöld S. I. B.
Aðalfundur S. I. B. samþykkti að
stofna til kynningarkvölds fyrir alla
bankamenn í Reykjavík. Var það háð
í hátíðarsal Útvegsbankans laugardag-
inn 5. þ. m. Forseti sambandsins, Hauk-
ur Þorleifsson, setti samkomuna. Sveinn
Þórðarson gjaldkeri Búnaðarbankans
flutti ræðu, og var góður rómur gerður
að ræðu hans. Guðm. Jónsson söng
nokkur lög við góðar undirtektir. Enn-
fremur skemmtu með söng tveir banka-
ritarar í Útvegsbankanum, þeir Guðm.
Einarsson og Guðjón Halldórsson. Var
söngur þeirra vel þeginn og til mikillar
ánægju. Dans var stiginn fram á nóttu
og höfðu þátttakendur mikla ánægju af
þessu fyrsta kynningarkvöldi banka-
manna og ættu þau að verða fleiri.