Bankablaðið - 01.12.1944, Blaðsíða 53
B AN KABLAÐIÐ
65
röð, með því að þar er sú stétt landsins
er nægjanlegt „afl þeirra hluta er gera
skal“ er hvað allra nauðsynlegast, en
henni veitti áður einna örðugast að vera
sér úti um það afarkostalaust.
Þetta er og berum orðum fram tekið
í sjálfum bankastofnunarlögunum.
Þar stendur að sá skuli vera tilgangur
bankans að efla og greiða fyrir framför-
um íslendinga í verzlun, búnaði, fisk-
veiðum og iðnaði og yfir höluð bæta úr
peningaskipun landsins.
Þetta er hið víðtæka verkefni bankans.
Og það óskum vér og vonum að hon-
um takist sem bezt af hendi að leysa.“
íslandsbanki hóf starfsemi sína í Ing-
ólfshvoli. En á öðru starfsári lesti bankinn
kaup á lóð við Lækjartorg og Austurstræti
og reisti þar myndarlega byggingu. Þangað
flutti bankinn í apríl 1906 og })ar starfar
nú Útvegsbanki íslands.
Fyrsti aðalbankastjóri íslandsbanka var
ráðinn danskur maður að nafni Emil
Schou. Honurn til aðstoðar voru tveir ís-
lendingar, Páll Briem, amtmaður, er and-
aðist í desember sama ár, og Sighvatur
Bjarnason, er áður var bókari í Landsbank-
anum. Gjaldkeri var ráðinn Þórður }.
Thoroddsen læknir, ritari Hannes Thor-
steinson, bókari Sveinn Hallgrímsson og
aðstoðarmaður Jens B. Waage, er síðar
varð bankastjóri í íslandsbanka.
Þrjú útibú stofnaði bankinn 1. sept. 1904,
á Akureyri, Isafirði og Seyðisfirði.
A Akureyri var Þorvaldur Davíðsson val-
inn útibússtjóri, á ísafirði Helgi Sveinsson
og á Seyðisfirði Eyjóllur Jónsson.
Útibúið í Vestmannaeyjum var stofnað
1919 og hefir Viggó Björnsson stjórnað því
frá upphafi og gerir enn.
Reikningslán
Þegar bankinn veitir reikningslán, þá er
tilætlunin að lánþegi éti ekki lánið út, eins
og kornmatarlán úr kaupstað, heldur sé
það til þess að gera hann færari um að afla
sér meira fjár.
Ef maðurinn notar þessa peninga aðeins
til þess að eiga betri daga, eða til munaðar,
og lætur lánið standa, eins og liann ætlaði
að láta það standa til dómsdags þá fer
bankinn að láta brýrnar síga og segir við
manninn:
Hvernig er um lánið vinur! Þú notar það
eigi til að afla þér fjár. Lánið stendur í
stað, starfsþrek þitt eyðist. Ef þessu heldur
áfram þá fara viðskiptin að vera varasöm,
larðu nú að hugsa um að afla þér fjár. Ann-
ars vill bankinn ekki hætta fé sínu hjá þér.
Nú verður maðurinn steinhissa og segir
við bankann:
Hvað varðar þig um þetta? Er þér ekki
nóg að hafa trygginguna?
En þá svarar bankinn:
Nei vinur. Að grípa til tryggingarinnar
er aðeins síðasta neyðarúrræði mitt. Trygg-
ingin er trygging. Það sem mér er fyrir
mestu er að hafa viðskiptamenn, sem spara
og afla ljár. Hagur þeirra á að blómgast og
dafna. A þessu byggist heilbrigt viðskipta-
líf, sem er lífsskilyrði bankans.
Páll Briem.
Jón G. Mariasson,
sem var settur bankastjóri Landsbankans
meðan Vilhjálmur Þór var ráðherra, frá
desember 1942 til október 1944, er nú sett-
ur bankastjóri fyrir Pétur Magnússon, með-
an hinn síðar nefndi gegnir ráðherra-
störfum.