Bankablaðið - 01.12.1944, Blaðsíða 65

BANKABLAÐIÐ
hafði aldrei áður heyrt. Þau ómuðu í eyr-
um mínum eins og nýtt og óþekkt tungu-
mál. Mér tókst þó furðu l'ljótt að skilja
að tölunum er skipt í tvo flokka: debet
og kredit, eins og mannfólkinu i karla og
konur. Mér þótti erfitt að aðgreina debet
frá kredit, en það gat verið hættulegt og
kostað rnörg óíögur orð, ef mistök urðu.
Félagi minn sagði við mig, að debet væri
út við gluggann og kredit inn í salnum
og þóttist ég þá mikið vita um bókfærslu.
Og þegar ég var í vafa, leit ég upp úr
bókinni til þess að sjá, livar glugginn væri.
En srnátt og srnátt lærði ég grundvallar-
atriði tvöfaldrar bókfærsfu, listina að færa
úr einum reikning í annan reikning. Það
þótti mér merkileg lífsspeki.
Tíniinn leið og ég varð eins og lítið
hjól í stórri vél, sem knýr áfram einn af
stærstu bönkurn landsins. Oft varð ég að
vinna yfirvinnu, langt fram á kvöld og
jafnvel stundum til miðnættis. Áður var
ég vanur að hátta kl. 9 að kvöldi. En
þegar þetta breyttist og ég kom svona seint
heim í kvöldmatinn, og ég sagði hið sanna,
var litið á mig með tortryggnislegum aug-
um. Heimilisfólkið lagði lítinn trúnað á
kvöfdstörf mín í bankanum og hélt að ég
væri fallinn fyrir freistingum stórborgar-
_____ 77
Hjúskapar-obligo
Guðríður Guðmundsdóttir og Kári Sig-
urðsson í Útvegsbankanum.
Arndís Árnadóttir í Útvegsbankanum á
ísafirði og Birgir Finnsson, forstjóri.
8. júlí 1944: Guðmundur Sigurjónsson,
Landsbankanum, og Ellen Bjarnadóttir.
Hjónaefni:
Róbert Þórðarson, Landsbankanum, og
Guðbjörg Jóhannesdóttir opinberuðu trú-
lofun sína 28. maí 1944.
Ragnheiður Jóhannsdóttir og Gunnar
Guðmundsson, bæði í Útvegsbankanum.
innar og hugsaði helzt ekki um annað en
„Wein, Weib und Gesang“.
Fyrirspurn var send til bankans og sak-
leysi mitt sannaðist. Fólkið sætti sig nú
betur við heimkomu mína um miðjar næt-
ur, en þó alltaf með talsverðri vantrú.
Nú er ég orðinn gamall og grár fyrir
hærum, löngu kvæntur og orðinn eiginn
húsbóndi á heimili mínu, en samt sem
áður fellur alltaf undarlegt, rannsakandi
augnaráð á mig, þegar ég kem seint heim
á kvöldin úr bankanum.
Nú hefur konan mín tekið ákæruvaldið
í sínar hendur.