Bankablaðið - 01.12.1944, Blaðsíða 51
BANKABLAÐIÐ
63
átti bankann var fátæk og eignalítil og
lánstraust hennar þar að lútandi takmark-
að. Hér bætti Islandsbanki úr brýnni þörf.
Hann flutti erlent fjármagn inn í landið
til þess að efla framkvæmdir og framfarir
landsmanna.
Árið 1902 var allur fiskiskipafloti ís-
lendinga 144 seglskip en á næstu tveim
banka við verzlun og framtak landsmanna,
hlaut hann aldrei óskipt lof alþjóðar. Hann
var aldrei augasteinn íslenzku þjóðarinn-
ar. Um hann lék alltaf óveður, stormar
stórkostlegra átaka. íslandsbanki átti allt-
aí andstæðinga harðsnúna og vægðarlausa
í riti og ræðum, allt frá fyrsta umtali um
stofnun hans á Alþingi 1899 til síðasta
Starfsfólk íslandsbanka 1919:
Fremri röð, talið frá vinstri: Jón Egilsson, Friðrik Ólafsson, Þórunn Kvaran, Einar Viðar, Jens
B. Waage, Sveinn Hallgrímsson. — Aftari röð, talið frá vinstri: Þórarinn Nielsen, Hannes
Thorsteinson, Hjálmar Bjarnason, H. E. Schmidt, Þorsteinn Jónsson, Einar E. Kvaran, Magnús
Thorsteinsson, Helgi Jónasson, Kristján Jónsson, Guðm. Þórðarson, Haraldur Jóhannessen.
tugum ára voru 37 botnvörpuskip komin í
eigu íslendinga og 140 mótorskip, en segl-
skip voru þá 41. Auk þessa varð til á þess-
um árum allmyndarlegur kaupskipafloti.
Verzlun landsmanna við útlönd limmfald-
aðist og fór annað eftir Jdví.
Þrátt fyrir ótvíræðan stuðning íslands-
starfsclags. En íslandsbanki átti einnig ítök
í Jijóðinni og þakklæti mikils Jrorra henn-
ar fyrir stuðning við stofnun stórfellds at-
vinnureksturs í landinu.
Án íslandsbanka eða stofnunar með svip-
uðu hlutverki og sama fjármagni, hefði ís-
lenzka Jrjóðin lengi mátt búa við frum-