Bankablaðið - 01.12.1944, Blaðsíða 49

BANKABLAÐIÐ
61
—, en 7 eru enn starfandi í útibúinu, þar
með talinn endurskoðandinn.
A fertugasta afmælisdegi útibúsins sátu
starfsmenn þess ásamt nokkrum gestum,
alls 18 manns, miðdegisverð í boði útibús-
stjóra. Hann setti hófið með nokkrum orð-
um, minntist tilefnisins og bauð gesti og
starfsfólk velkomið. Undir borðum kvaddi
Kristján Jónsson frá Garðstöðum sér hljóðs
og talaði um útibúið og starfsfólk þess á
víð og dreif frá sjónarmiði utanbanka-
manns, þar sem hann væri eiginlega starfs-
maður bankaráðsins. Jón Auðunn Jónsson
talaði um fyrri daga útibúsins og ýmislegt
í sambandi við starfið á umliðnum árum.
Útibússtjóri þakkaði ræðurnar og minnt-
ist stuttlega starfsmanna útibúsins bæði fyrr
og nú, og sérstaklega tveggja látinna starfs-
manna, Guðmundar Jónssonar og Kristín-
ar Jónsdóttur. Óskaði hann þess, að úti-
búið ætti alltaf jafn vandaða og samvizku-
sama starfsmenn og þau hefðu verið.
Sem gamall starfsmaður útibúsins vil ég
óska því til hamingju með fertugsafmælið
og láta í ljós þá von, að jiað megi aukast
og eflast og verða atvinnuvegunum á Vest-
fjörðum og hvers konar heilbrigðu fram-
taki jiar sama lyftistöngin sem jiað liefur
verið til þessa.
Ján G. Maríasson.
Svona er ástandið þar!
í ársskýrslu þjóðbankans í íran fyrir árið
1322 (22. marz 1943 til 20. marz 1944), sem
nýlega hefur borizt Landsbankanum, er
komizt þannig að orði um verðlagsástand-
ið jiar í landi:
„Það verður að teljast rangt að nota
orðið „inflation" um iranska gjaldmiðil-
inn, og með tilliti til hinna óhagstæðu
áhrifa, sem það orð hefur á hugarástand
fólksins, er óskað eftir jiví, að opinberir
aðilar og aðrir láti sér það ekki um munn
fara í sambandi við gjaldmiðil landsins.
Þeir, sem dreifa út áróðri eins og þessum,
sem enginn fótur er fyrir, munu verða fyrir
fjárhagslegu tjóni.“
Hér skal sú skýring gefin, að árið 1941
var meðalvísitalan í íran 153, en í desem-
ber 1943 var hún komin upp í 778, sam-
kvæmt heimild Þjóðabandalagsstofnunar-
innar í Princeton.
Elztu bankar
Fyrsti banki sem sögur fara af var stofn-
aður í Genúa á Ítalíu og hét St. Georgs
banki. Hann var stofnaður 1407.
Bancco di Rialto í Feneyjum var stofn-
aður 1587. Bankinn í Amsterdam 1609 og í
Hamborg var banki settur á stofn 1619.
Á Norðurlöndum var fyrsti banki stofn-
aður í Stokkhólmi 1659, Palmstruchs banki.
Það er talið að sá banki liafi fyrstur allra
banka tekið í notkun peningaseðla. Ástæða
þess var sú, að kopar var aðalmynt lands-
ins en þótti að vonum nokkuð ójiægileg í
meðferð þegar um stórar upphæðir var að
ræða. Var t. d. altítt að menn yrðu að aka
í kaupstað hjólbörum eða vagnhleðslu af
koparmynt til þess að kaupa inn nauðsynj-
ar. Bankinn fann ráð við jiessu með því að
gefa út pappírspeninga, sem síðan liafa
l'engið útbreiðslu í öllum löndum heims.
Forsíðumyndin
er af brimsogi í dröngum, tekin af Páli
Jónssyni.