Stundin - 01.08.1940, Blaðsíða 16

Helgi Valtýsson;
AKUREYRI er yndislegur smábær að
sumarlagi. En maður verSur að sjá
liann aS neSan. Helzt framan af höfninni.
I3á blasa viS gluggar og framhliS hús-
anna. Pá sér maSur svip þeirra. Og þau
verSa persónulega lifandi og aSlaSandi.
ViSa sjást trjágarSar meS blómreitum.
Reir sýnast miklu fegurri álengdar, en
þeir raunverulega eru. Pví aS umhirSa
manna á görSum hér 'er nú almennt
Akureyri
minni en áSur. En garSarnir eru miklu
fleiri og viS flestöll ný hús.
En sjáirSu Akureyri aS ofan — oían úr
VaSlaheiSi eSa úr flugvél í sólarlitlu —
þá er bærinn grá og gleSisnauS þúst lil
aS sjá meS örlitlum dökkgrænum gróSur-
blettum inn á milli, sem hverfa í grjót-
urðina. PaS er eins og einhvcr gleltinn
guS hafi fleygt handfylli sinni af líflausu
grágrýli niSur úr tunglinu mitt i hiS víS-
lenda og grösuga grænlendi sveitarinnar.
— T5á blasir viS manni munurinn á
handaverkum guSs og manna. —
Annars er Akureyri frjósamur bær og
íagur á vora vísu. GarSarnir eru frum-
drættir aS miklili bæjarprýSi. En forráSa-
mönnum bæjarins virSist eigi vera þaS
ljóst. Sjaldan er t. d. háttsettum gestum
— eSa erlendum ferSamönnum sýndur
lystigarSurinn, heldur ýmislegt annað,
sem alls eigi er markvert né sérkennandi
fyrir Akureyri .En lystigarSurinn er ein-
stæSur á Ísíandi enn sem komiS er. Og
viS megum vera hreykin af honurn á
þessum breiddarstigum.
Hér er sólin heit, og sumardagarnir
tangir og hjartir. Og lífiS frjósamara en
víðasthvar annars staðar á Islandi. Iivergi
hef ég séS eins margt ungra hjóna, tiltölu-
lega. Og ungharnafjöldinn er hláeygður
lofsöngur til lífsins. Hér þarf cngra verS-
launa viS til mannfjölgunar. LífiS sér um
sig sjálft, eins og vera her.
Á sumarkvöldum og á sunnudögum sér
maSur fjölda kornungra feSra. aka börn-
um sínum um götur bæjarins. Stundum
eru konurnar meS þeim. En oftasl ekki.
Pelta er fallegur siður og lýsir stakri nær-
gætni viS ungu konurnar þeirra. En þaS
er annars dáltlill skuggi á þessari sumar-
hjörtu mynd. Sjaldan — mjög sjaldan —
hef ég séS liessa ungu feður brosa lil lillu
barnanna sinna ESa verða bjarteyga at
gleSi hjartans, sem leitar útrásar, cr þeir
og fólkið
líla á þau. — Ef til vill geyma þcir öll
hrosin .‘'ín tianda ungu konunum sínum.
I’ær eiga þaS líka skiliS. En maður á ekki
aS hyrgja fyrir sólskinið!
HeiStjlá sumarkvöldin, er vclklædd
æska og glaSir borgarbúar á öllum aldri
fylla hreinar og vel hirtar bæjargötumar,
er Akureyri dásamlega fagur gróSurblett-
ur fósturjarSarinnar!
En hæjarmenningin er vfirleitt ekki að
sama skapi. — T. d. á haustkvöldum
og að vetrarlagi. Á götum úli og á al-
mennings samkomum og skemmtunum.
Pó er hér fullt af „góðum skólum”. Og
allir eru þeir fjölsóttir. Og skólarnir veita
æskunni 1'ræSslu, en ekki menntun. Börn-
in læra dönsku á undan móSurmálinu og
fjölbreytt fræSi, áSur en þau eru orSin læs
og skrifandi. Og nú á aS hæta ensku viS.
I’annig er tízkan.